Ghil'ad Zuckermann: Malsamoj inter versioj

* La dua bonaĵo de aborigena lingva revivigo estas estetika: kio estas bela. Diverseco estas bela, estetike plaĉa … estas amuze aŭskulti grandan nombron da lingvoj kaj lerni kuriozajn kaj unikajn vortojn. Ekzemple, Zuckermann amas la vorton mamihlapinatapai el la lingvo jaghana, parolata sur la duoninsulo de la ĉilia Tierra del Fuego. La vorto estas tre preciza kaj konciza en sia signifo. Provo ĝin traduki ne eblas per malpli da vortoj ol “rigardo inter du homoj, el kiuj ambaŭ esperas, ke la alia proponos ion, kion ambaŭ deziras, sed nek unu nek la alia pretas mem sugesti aŭ proponi”. Malgraŭ la fakto, ke la vorto estas netradukebla, estas diferenco, almenaŭ estetika, se oni diras mamihlapinatapai kaj se oni diras “rigardo inter du homoj, el kiuj ambaŭ esperas, ke la alia proponos ion, kion ambaŭ deziras, sed nek unu nek la alia pretas mem sugesti aŭ proponi”. Kiel diris Nelson Mandela: “Se vi parolas al viro en lingvo, kiun li komprenas, tio atingas lian kapon. Se vi parolas en lia lingvo, tio tuŝas lian koron.”<ref name="Literatura Foiro"/>

 

 

== Listo de verkoj ==