La majstroj skermaj, rajdaj, dancaj kaj desegnaj - kiuj mem zorgis pri sian renomon - klare insistis pri la diferenco inter iliajsiaj taksoj kaj la aĵoj de aliaj, ekz. de la lafremdlingvaj kaj lingvajkantaj instruistoj. Ili plejosteplejofte havashavis la privilegion instrui tiajn belajn aferojn - sed ilian rajtecon volis uzurpi ankaŭ amatoroj. Komence de la 19-a jarcento pli kaj pli burĝoj ekstudentis. Ĝis la mezo de la 20-a jarcento multaj tiaj tradicioj flegitis. Resto hodiaŭa en Centra Eŭropo estas la skermado akademia ĉe diversaj [[studenta korporacio|studentaj korporacioj]]. La nuna ĉeuniversitata sportumado ne estas de sama tradicio: tie ĉi temas pri individuaj korpekzercadofertoj sen historia akademia fono dume la ekzercadmajstroj ja anis senpere ĉe la akademia instruistaro.
