Distrikto Peĉenga: Malsamoj inter versioj

La praloĝantoj de Peĉenga estas skolt-sameoj. La areo de Peĉenga estis longe disputata inter Norvegio kaj Ruslando kaj ankaŭ de Svedio, kiu tiutempe regis Finnlandon. Formale la regiono apartenis al areo komune administrata de Norvegio kaj Rusio ĝis [[1826]], kiam Peĉenga fariĝis definitive parto de Rusio. Tamen Rusio kalkulas regon super Peĉenga jam ekde [[1533]]. Tiam por konvertigi la sameojn kaj regi la regionon la [[Peĉenga monaĥejo]] estis fondita en [[1533]]. La monaĥejon fondis monaĥo Trifon el [[Novgorod]]. Jam en 1572 la Peĉenga monaĥejo havis 50 monaĥojn kaj 200 laikulojn. En 1583 la monaĥejo estis bluligitabruligita kaj detruita de finnoj kaj svedoj. La caro Fjodor I ordonis refondi la monaĥejon pli oriente, proksime al urbetofortikaĵo [[Kola]], sed ĝi brulis en 1619. Nova monaĥejo estis tamen kontruita, sed en maldense loĝata areo ĝi estis malfondita en 1764.

En la marborda regiono ekloĝis [[rusoj]] kaj [[pomoroj]] kaj la monaĥejo estis refondita en 1886. Ankaŭ finnoj, kareloj kaj norvegoj migris al la regiono. La interna parto estis loĝata de skolt-sameoj, kiuj konvertiĝis al ortodoksa kristanismo.

Laŭ packontrakto en Tartu 1920 Soveta Ruslando donis regionon de Peĉenga al Finnlando, kiu cedis postuli apudlimajn regionojn en Rusia parto de [[Karelio]]. En 1921 oni trovis en Peĉenga [[nikelo]]n sed la minejo estis malfermita nur en 1935 kun partopreno de kanadaj kaj francaj kompanioj. La vojo el Finnlando al Peĉenga pretiĝis en 1931 kaj Peĉenga farigis populara turisma loko. En 1941 la finnlanda komunumo Petsamo havis 47504 750 loĝantojn.

Sovetio okupis Peĉengan dum [[Vintra milito]] (1939-1940). kajLaŭ packontrakto en 1940 Finnlando perdis tamen nur parton de Fiŝista insularo posten la norda parto de Peĉenga. Dum la Daŭriga milito (1941-1944) en Peĉenga estis germanaj trupoj, kiuj de tie provis ataki al Murmansk. Sovetaj trupoj okupis Peĉengan en [[1944]] kaj en packontrakto en [[1945]] Finnlando redonis la areon al Sovetio laŭ packontrakto. Poste, en jaro [[1947]] Finnlando vendis la regionon de Jäniskoski (ruĝa areo sur la mapo) kun akvoelektrofarejo por kompensi la germanajn posedaĵojn kiuj laŭ packontrakto estis postulataj transdoni al Rusio.