Ĉigongo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Ingolf (diskuto | kontribuoj)
+bildo, - {{ĝermo}}
Jinglada (diskuto | kontribuoj)
→‎Enkonduko: plibonigi la difinon
Linio 2:
== Enkonduko ==
estas'''Ĉigongo''' tre(en antikvala uzo[[ĉina deskribo|ĉina]] streĉanta气功; gimnastikoen kaj[[Hanyu spirajPinyin|pinjina fizikajskribo]] ekzercadoj porGōng),'''Qì''' tenisignifas bonanenspiron sanon, bataligason malsanonen la ĉina lingvo, kaj, plibonigiplivastige, la vivkvalitonenergion produktitan pro spirado kiu tenas nin vivajn; '''Gōng''' signifas laboron aŭ teknikon. Ĉigongo estas do "spirada tekniko" aŭ la arto administri la spiradon por atingi kaj konservi bonan sanon. Ĉi tia fizika agado havas longan dokumentitan historion en [[Hindio]] kaj [[Ĉinio]]. Arto, kuracaj manlibroj, folkloro, traktatoj, Sanktaj Skriboj kaj raportoj pri la temo pludaŭras pli ol 4000 jaroj. Ankaŭ, militistaj fizikaj preparteknikoj, militistaj kodoj pri konduto, kaj trejnado per militistaj armiloj (arko, glavo, bastono, tranĉilo, lanco, ktp.) estas de komparebla antikveco.
'''Ĉigongo''' (en la [[ĉina skribo|ĉina]] 气功; en [[Hanyu Pinyin|pinjina skribo]] Qì Gōng)
estas tre antikva uzo de streĉanta gimnastiko kaj spiraj fizikaj ekzercadoj por teni bonan sanon, batali malsanon kaj plibonigi la vivkvaliton. Ĉi tia fizika agado havas longan dokumentitan historion en [[Hindio]] kaj [[Ĉinio]]. Arto, kuracaj manlibroj, folkloro, traktatoj, Sanktaj Skriboj kaj raportoj pri la temo pludaŭras pli ol 4000 jaroj. Ankaŭ, militistaj fizikaj preparteknikoj, militistaj kodoj pri konduto, kaj trejnado per militistaj armiloj (arko, glavo, bastono, tranĉilo, lanco, ktp.) estas de komparebla antikveco.
 
Dum multaj jarcentoj en Ĉinio, tradiciaj kuracaj medikamentoj (e.g., herboj, masaĝoj, dieto, varmo, akupunkturo, regula ekzerco, ktp.) estis kombinitaj kun esoterja kaj magiaj [[Taoismo|Taoistaj]] praktikoj. Aldone, komerco kaj kultura interŝanĝo inter Hindio, [[Tibeto]] kaj Ĉinio transigis Budhanan teorion kaj praktikojn, Tantra-on, Jogon, Dao-yin-on, medikamentajn herbojn, kuracajn teknikojn, kaj batalartajn trejnadajn teknikojn inter la tri regionoj. Efektive, oni povus diri ke jogo estas Hinda stilo de ĉigongo, aŭ ke ĉigongo estas Ĉina stilo de [[jogo]] - ambaŭ eldiroj, laŭ onia opinio, estas veraj. Ambaŭ emfazas la fundamentan unuecon de la individuo kaj la kosmo, vivi en konkordo kun la vera Vojo aŭ Tao, rezignante malsindonajn, egoistajn koncernojn, solitaran retiriĝon, evitantan perfortan sintrudon kun aliaj, naturan kaj kompatan vivon, serĉanta pli alta kompreno aŭ lumiĝo, vivo laŭ sana vivstilo, entena kaj cirkulanta energio (prana, qi), ekzercada medito, kaj serĉantaj mistikaj intuicioj. Ĉi tiuj metodoj kaj praktikoj estis esploritaj kaj adaptiĝis en Ĉinio antaŭ miloj da jaroj helpi daŭrigan bonan sanon, malhelpi kaj resanigi malsanojn, restarigi viglecon, trankviligi la menson, kaj plibonigi la spiriton de la paciento aŭ praktikanto. Serĉantaj metodoj por amuzi longan, sanan, energian, etikan kaj ravitan vivon estis celitaj, kompreneble, far disvastiĝinta kaj konstanta intereso.
Linio 9 ⟶ 8:
Interesaj teorioj abundas pri la deveno kaj evoluado de la ''ok sekcioj de brokaĵo''. Verŝajne
antikvaj dancoj, militistaj ekzercoj, ŝamanaj ritoj kaj taoismaj praktikoj estis fontoj por la specifa kaj formala movada regularo de Dao-yin aŭ Qigong. Literaturo kiu parolas pri tia saniga kaj fizika kapableco pro poziciaj aŭ regulaj ekzercoj, kun iuj movadoj kiuj tre similas al movadoj en la ''ok sekcioj de brokaĵo'', revenas preskaŭ 2150 jaroj.
 
 
 
 
 
== Brokaĵa ok-sekcia menuo ==