Historiografio: Malsamoj inter versioj

 

==20-a jarcento==

Historiografion en la 20-a jarcento regis moviĝo en universitatojn kaj fakajn esplorcentrojn. Popularan historion daŭre verkis memedukitaj amatoroj, sed faka historio fariĝadis la propraĵo de universitate trejnitaj doktoroj. La trejnado elstarigis laboradon pri unuarangaj fontoj en arkivoj. Universitataj seminarioj instruis doktoriĝontojn kiel revui la historiografion de la temoj, por ke ili kapablu kompreni la aktuale uzatajn konceptarojn kaj la kritikojn pri iliaj fortoj kaj malfortoj.<ref>John Higham, ''History: Professional Scholarship in America'' (1989) ch 1 {{ISBN|978-0801839528}}</ref><ref>{{cite journal |first=Ian |last=Hesketh |title=Writing history in Macaulay's shadow: J. R. Seeley, E. A. Freeman, and the audience for scientific history in late Victorian Britain |journal=Journal of the Canadian Historical Association |volume=22 |issue=2 |year=2011 |pages=30–56 |doi=10.7202/1008977ar |doi-access=free }}</ref> Ĉe tiu evoluo okcidenta Eŭropo kaj Usono alprenis gvidan rolon. Ankaŭ la starigo de [[regionaj studoj]] evoluigis historiografian praktikadon.