La nomo "konsilikomunismo" substrekas la oponon al "partikomunimopartikomunismo" : devas direktidirektu la laboristaj konsilioj, ne ia partio. La laboristaj konsilioj estas asembleoj, kiuj grupigas ĉiujn proletojn. Por la konsiliistoj, nur tiuj asembleoj devas direkti la revolucion. Tial oponiĝas ili al la idearo de Lenin, laŭ kiu nur la partio devas direkti la revoluciorevolucion kaj la socialisman socion. Por la konsiliistoj, la laboristaj konsilioj devas kontraŭe estiestu la nuraj strukturoj organizantaj la socialisman socion : tiuj konsilioj estas formo de [[rekta demokratio]].
Krom la referenco pri la laboristaj konsilioj, la konsiliistoj ofte distingeblas pro sia opono al la [[sindikato|sindikatoj]], (konsiderataj kiel riformistaj strukturoj), sed ankaŭ pro la rifuzo partopreni balotojn aŭ subteni la luktojn por "naciliberiĝoj". La konsiliismo foje rifuzas la kontraŭ[[faŝismo]]n, kiel unuiĝo kun [[burĝaro]]. Por kelkaj konsiliistoj, kontraŭfaŝismo, forlasante la klaslukton, nur helpas al faŝismo : efike batali kontraŭ faŝismo nur povas la klaslukto kaj la lukto kontraŭ kapitalismo. La burĝa demokratio estas tiel konsiderata kiel speciala formo de [[kapitalismo]] kiu povas fari sin faŝisma por refunkciigi la kapitalisma proceso. Pri Sovetio kaj la diversaj "komunismaj" landoj, ĉiuj ĉi regnoj estas rigardataj de la konsiliistoj kiel ŝtatkapitalismoj, aŭ eĉ "ruĝaj faŝismoj". La [[bolŝevismo|bolŝevista]] revolucio de [[1917]] estas foje konsiderata kiel "burĝa revolucio" kajaŭ almenaŭ kiel putĉo.
