Pampulha
Pampulha estas administra regiono kaj kvartalo de la brazila urbo Belo Horizonte kaj unu el ties ĉefaj allogaĵoj por turistoj. Pampulha havas areon de 47,13 km² kaj loĝantaron de 145.262 (2006). 19° 51′ 44″ S 43° 58′ 14″ U / 19.86222 °S, 43.97056 °U (mapo)
| Pampulha | |||||
|---|---|---|---|---|---|
  | |||||
| kvartalo • distrikto | |||||
| Administrado | |||||
| Demografio | |||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 19° 52′ S, 43° 58′ U (mapo)-19.86222222-43.97055556Koordinatoj: 19° 52′ S, 43° 58′ U (mapo) [+] | ||||
| Areo | 47,13 km² (4 713 ha) [+] | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
|
| |||||
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Pampulha [+]
| |||||
(Kirketo da Pampulha).
La centro de la kvartalo estas la artefarita lago. Ĝi estis konstruita komence de la 1940-aj jaroj, kiam Juscelino Kubitschek estis urbestro de Belo Horizonte.
Proksime de la lago de Pampulha troviĝas
- kampuso de Federacia Universitato de Minas Gerais (UFMG)
- futbalstadiono Mineirão de klubo Cruzeiro
- futbalstadiono Mineirinho
- biologia ĝardeno Fundação Zoo-Botânica de Belo Horizonte
- Centro de Preparação Eqüestre da Lagoa
- Preĝejo de Sankta Francisko el Asizo
- flughaveno de Pampulha Carlos Drummond de Andrade (IATA-kodo: PLU, ICAO-kodo: SBBH)
- kaj - plej konate - la Arkitektura ensemblo de Pampulha
Conjunto Arquitetônico da Pampulha redakti
La ensemblo estis frua granda verko de konata arkitekto Oscar Niemeyer, kiu multe influis la stilon de arkitekturo en Brazilo. Niemeyer planis ĝin laŭ instigo de urbestro Kubitschek, kiam la lago de Pampulha estis farita komence de la 1940-aj jaroj. Niemeyer konceptis harmonian arkitekturan aron kun
- kazino
- baldomo Casa do Baile
- klubo Iate Tênis Clube
- hotelo
- artmuzeo Museu de Arte da Pampulha
- kaj preĝejo Preĝejo de Sankta Francisko el Asizo
Preĝejo de Sankta Francisko el Asizo redakti
La kurbitaj konturoj denuncas ĝin kiel verkon de aŭdaca Oscar Niemeyer. Ene de ĝi oni montras 14 panelojn pri la vojo de la kruco, nome granda verko de Portinari. Ekstere imponas la kahelo-mozaikoj de la sama artisto kaj la ĝardenoj de Burle Marx. Pro kverelo inter la artistoj kaj la eklezianoj nur unufoje okazis diservo en la preĝejo, en la jaro 1956.