Vaporondo
Vaporondo aŭ Vaportajdo estas malgranda ĝenro de elektronika muziko kaj vida artstilo. Ĝi komenciĝis kiel memeo de interreto en la komenco de 2010-aj jaroj.[1] Ĝi remiksas lanteco, tranĉataj specimenoj de glata ĵazo, lifta muziko, ritmenbluso kaj salona muziko el 1980-aj jaroj kaj 1990-aj jaroj.[2]
La ĉirkaŭaĵa subkulturo iam estas asocia kun ambigua aŭ satira pri konsumismo kaj popola kulturo, kaj celas esti karakterizata pri nostalgio aŭ surrealismo kun popola amuzaĵo, teknologio kaj antaŭaj jardekoj reklamoj. La estetiko (kutime stilata kiel “ＡＥＳＴＨＥＴＩＣ”) konsistas el fruaj interretaj bildoj, malfruaj 1990-aj jaroj ret-desegnoj, “glitch art”-o (eraretaj teknikoj), animeo, japanaj skribsistemoj, 3D objektoj, kiberpunko kaj grek-romiaj statuoj en siaj artkovriloj kaj muzikvideoj.
La pioniroj de ĉi tiu stilo estis la produktistoj James Ferraro, Daniel Lopatin kaj Ramona Xavier, kiuj uzis multaj pseŭdonimoj.[3]Floral Shoppe el Ramona Xavier (kun la pseŭdonimo de “Macintosh Plus”, decembro 2011) estis konsiderata la unua albumo de la ĝenro kiu enhavas ĉio elementoj de la stilo).
Referencoj redakti
- ↑ Born, Georgina; Haworth, Christopher (2017). "Mixing It: Digital Ethnography and Online Research Methods--A Tale of Two Global Digital Music Genres". In Hjorth, Larissa; Horst, Heather; Galloway, Anne (eds.). The Routledge Companion to Digital Ethnography. Taylor & Francis. ISBN 978-1-317-37778-8.
- ↑ Han, Sean Francis; Peters, Daniel (May 18, 2016). "Vaporwave: subversive dream music for the post-Internet age". Bandwagon.asia. Archivedfrom the original on December 30, 2016. Retrieved January 7, 2017.
- ↑ Britton, Luke Morgan (September 26, 2016). "Music Genres Are A Joke That You're Not In On". Vice. Archived from the original on March 31, 2017.
