Zareĉno (Simferopola distrikto)
Zareĉno (ruse Заречное, ukraine Зарічне, krime-tatare Şumhay) estas vilaĝo en la Simferopola distrikto de Aŭtonoma Respubliko Krimeo, administre apartenanta al la Dobra komunumo. Laŭ la censo de la jaro 2001 en la vilaĝo loĝis 2086 homoj[1]. Antaŭ la jaro 1945 la vilaĝo nomiĝis Ŝumĥaj.
| Vilaĝo en Aŭtonoma Respubliko Krimeo | ||||
| Zareĉno ruse Заречное ukraine Зарічне krime-tatare Şumhay | ||||
 Foto de la vilaĝo kaj de la Ajana akvorezervujo
| ||||
| ||||
| Apartenas al: | Simferopola distrikto, Dobra komunumo | |||
| Koordinatoj: | 44° 51′ N, 34° 16′ O (mapo)44.85555555555634.265277777778Koordinatoj: 44° 51′ N, 34° 16′ O (mapo) | |||
| Averaĝa alto super la marnivelo: | ~380 m | |||
| Areo: | 3,44 km² | |||
| Loĝantaro: | 2086 (laŭ 2001) | |||
| Poŝtkodoj: | 97576 | |||
| Telefonkodo: | +380-652 | |||
| Hor-zono: | UTC+3 | |||
| Antaŭa nomo: | Ŝumĥaj (ĝis 1945) | |||
|
Oficiala paĝaro nekonata | ||||
| ||||
| ||||
| Zareĉno en la Komunejo | ||||
Geografio redakti
La vilaĝo situas en la valo de la rivero Salgiro (sur ĝia maldekstra bordo) ĉe la aŭtoŝoseo Simferopolo-Aluŝto-Jalto ĉ. 20 kilometrojn for de Simferopolo. La plej proksimaj loĝlokoj estas la vilaĝoj Dobro (nordoriente) kaj Perevalno (sudoriente), kun kiuj Zareĉno preskaŭ kunkreskiĝis. Apud la vilaĝo situas mezgranda Ajana akvorezervujo; la vilaĝo estas ĉirkaŭita de grandaj somerdomaj terenoj.
Historio redakti
Sur la teritorio de la vilaĝo oni trovis multajn bronz-epokajn restaĵojn de la homa aktivado, kiuj atestas, ke la ĉirkaŭaj teritorioj estis loĝataj jam en la antikva tempo[2]. La loĝloko sur la nuna loko aperis en la 16a jarcento p. K.; tiam ĝi estis loĝata plejparte de grekoj kaj havis nomon Ajan (Aj-Jan, kio tradukite signifas Sankta Johano; tiu nomo daŭre estas uzata por alnomi la proksiman Ajanan akvorezervujon).
La unua skriba mencio pri la vilaĝo (sub la nomo Ŝemkaj) aperis en la jaro 1784. Laŭ la statistikaj informoj de la jaro 1805 la vilaĝo (tiam menciita kiel Ŝemanaj) estis loĝata de 119 homoj (ĉiuj krime-tataroj). Meze de la 19a jarcento la vilaĝo ege malgrandiĝis pro amasa elmigro de la krime-tatara loĝantaro en Turkion (la statistikaj informoj de la jaro 1864 mencias nur 29 loĝantojn). Poste la loĝantaro iom post iom kreskis.
Post la Oktobra revolucio grekoj denove konsistigis rimarkindan parton de la vilaĝa loĝantaro. Post la deporto de la krimeaj popoloj (grekoj kaj krime-tataroj) en la jaro 1944 la vilaĝo ege malgrandiĝis, tamen relative rapide kreskis pro la bona situo kaj aktiva agrikulturado. Laŭ la decido de la Prezidio de la supera konsilio de RSFSR la 21an de aŭgusto 1945 la vilaĝo estis alinomita kiel Zareĉnoje[3] (la nomo en la rusa signifas laŭvorte "(la) transrivera"). Ekde la jaro 1968 la vilaĝo apartenas al la Dobra komunumo.
Dinamiko de la loĝantaro redakti
- 1805 — 119 homoj
- 1864 — 29 homoj
- 1887 — 91 homoj
- 1926 — 599 homoj (335 rusoj, 224 grekoj, 32 ukrainoj, 2 krime-tataroj)
- 1939 — 312 homoj
- 1989 — 1479 homoj
- 2001 — 2086 homoj
Nuntempo redakti
Laŭ la rezultoj de la censo de la jaro 2001 en la vilaĝo loĝis 2086 homoj[1] (la pli ĝisdataj pritaksoj de la jaro 2009 mencias 2105 loĝantojn[2]). La areo de la vilaĝo estas 343,7 hektaroj, la kvanto de kortoj estas 628.
La ĉefa ekonomia branĉo de la vilaĝo estas agrikulturo. Lozovo estas ligita al Simferopolo per busa trafiko. Krome, tra la vilaĝo pasas la interurba trolebusa linio Simferopolo-Jalto.
Referencoj redakti
- ↑ 1,0 1,1 Oficialaj informoj pri Zareĉno en la paĝaro de la ukrainia parlamento (ukraine). Alirita 2013-10-01.
- ↑ 2,0 2,1 Urboj kaj vilaĝoj de Ukrainio — Krimeo — Dobra komunumo (ruse). who-is-who.ua. Alirita 2013-10-01.
- ↑ La tekstoj de la ordonoj pri alinomado de Krimeaj loĝlokoj kaj regionoj (alirita la 1an de oktobro 2013)
Ligiloj redakti
- Oficialaj informoj pri Zareĉno en la paĝaro de la ukrainia parlamento (ukraine). Alirita 2013-10-01.
- Urboj kaj vilaĝoj de Ukrainio — Krimeo — Dobra komunumo (ruse). who-is-who.ua. Alirita 2013-10-01.
|
La loĝlokoj de la Simferopola distrikto | |||
|---|---|---|---|
| Urbotipaj loĝlokoj | |||
| Vilaĝoj: |
Akropolo • Aleksandrovka • Anajurto • Andrusovo • Arkadjevka • Beloglinka • Ĉajkino • Ĉajkovsko • Ĉistenko • Demjanovka • Denisovko • Divnoje • Dmitrovo • Dobro • Donskoje • Druĵno • Dubko • Fersmanovo • Fontano • Gruŝevo • Ĥaritonovka • Ivanovko • Ĵivopisnoje • Ĵuravljovka • Kamiŝinko • Kaŝtanovo • Kizilovo • Kljonovka • Klinovko • Kluĉevoje • Kluĉo • Kolĉugino • Kolodeznoje • Konstantinovko • Krasnaja Zorjka • Krasnoje • Krasnoleso • Krasnovko • Kubanskoje • Kuprino • Kurgannoje • Lazarevko • Lekarstvennoje • Lesnoselo • Levadko • Lozovo • Mazanko • Malenkoje • Meĵgornoje • Mirnoje • Moloĉno • Mramorno • Niĵnekurgannoje • Novij Mir • Novij Sad • Novoandrejevka • Novonikolajevko • Novosjolovka • Novozburjevko • Obrivo • Opuŝko • Partizansko • Peredovoje • Perevalno • Perovo • Pervomajskoje • Petropavlovko • Petrovka • Pionersko • Poĵarskoje • Privolno • Proljotnoje • Prudovoje • Ravnopolje • Radzolje • Rodnikovoje • Skvorcovo • Sofijevka • Solneĉnoje • Solovjovko • Sovĥoznoje • Spokojnoje • Storoĵevoje • Strogonovko • Suĥoreĉje • Sumskoje • Ŝafrannoje • Ŝirokoje • Teplo • Teplovka • Topolno • Triprudno • Trudolubovo • Trudovo • Ukrainko • Ukromnoje • Uroĵajnoje • Verĥnekurgannoje • Veselo • Vinnickoje • Vodnoje • Zaleso • Zareĉno | ||
| Loĝloketoj |
Ajkavano • Davidovo • Ŝkolnoje | ||