Aleo estas tervojo aŭ larĝa urba strato, plejofte en ĝardeno aŭ parko, inter du vicoj da arbojheĝoj – arbetoj, kies branĉoj interplektiĝas.

Aleo

Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Vojo kun ambaŭflanka vico de arboj.[1]

Referencoj

redakti
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 10.