Antònia Vicens i Picornell (naskiĝis en 1941 en Santañy, Balearaj Insuloj) estas hispana verkistino en kataluna lingvo.[1][2]

Antònia Vicens
Persona informo
Naskonomo Antònia Vicens i Picornell
Naskiĝo 27-an de marto 1941 (1941-03-27) (83-jaraĝa)
en Santanyí
Lingvoj katalunahispana
Ŝtataneco Hispanio
Familio
Infano Hèctor Hernández Vicens
Okupo
Okupo romanisto • verkisto de porinfana literaturo
vdr

Ŝia unua libro eldonita, la kompilaĵo de rakontoj Banc de fusta (Benko el ligno), estis premiita en la malgranda loĝloko de Cantonigròs en 1965. Ŝia sekva romano, 39a al l'ombra (39° en la ombro), tamen, ricevis elstaran premion, Sant Jordi de romano en 1967. La majorka universo havigis la fonton de ĉefa inspiro por ĉi tiuj du volumoj kaj la posta verko. En 1977 ŝi formis parton de la estraro de la Asocio de Verkistoj en Kataluna Lingvo (AELC) kiel vicprezidantino por la Balearaj Insuloj. Distingita kun aliaj literaturaj premioj, suma rekono al ŝia kariero alvenis al ŝi kun la Kruco de Sant Jordi en 1999 kaj la medalo Ramon Llull en 2004, kiun ŝi rezignis en protesto kontraŭ la lingva politiko de la registaro de balearoj. Ŝiaj libroj estis tradukitaj al la germana kaj al la hispana.

Verko redakti

Rakontoj mallongaj redakti

  • 1968 Banc de fusta
  • 1980 Primera comunió
  • 2005 Tots els contes

Romanoj redakti

  • 1968 39a a l'ombra
  • 1971 Material de fulletó
  • 1974 La festa de tots els morts
  • 1980 La Santa
  • 1982 Quilòmetres de tul per a un petit cadàver
  • 1984 Gelat de maduixa
  • 1987 Terra seca
  • 1997 L'àngel de la lluna (infana)
  • 1998 Massa tímid per lligar (juna)
  • 1998 Febre alta
  • 2002 Lluny del tren
  • 2007 Ungles perfectes

Memoroj redakti

  • 1993 Vocabulari privat (kune kun Josep Maria Llompart de la Peña)

Literaturaj premioj redakti

  • 1967 Sant Jordi de romano por 39a graus a l'ombra
  • 1981 Premio Ciudad de Palma de romano por Quilòmetres de tul per a un petit cadàver

Referencoj redakti