Centenera de Andaluz

municipo en Hispanio

Centenera de Andaluz [zenteNEra deandaLUZ] estas municipo de Hispanio, en la regiono Kastilio kaj Leono, provinco Sorio kaj komarko Komarko de Almazán en la sudcentro de la provinco.

Centenera de Andaluz
municipo en Hispanio
Administrado
Poŝtkodo 42211
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 24  (2023) [+]
Loĝdenso 1 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 30′ N, 2° 43′ U (mapo)41.506944444444-2.7180555555556Koordinatoj: 41° 30′ N, 2° 43′ U (mapo) [+]
Alto 944 m [+]
Areo 20 km² (2 000 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Centenera de Andaluz (Provinco Sorio)
Centenera de Andaluz (Provinco Sorio)
DEC
Centenera de Andaluz
Centenera de Andaluz
Situo de Centenera de Andaluz
Centenera de Andaluz (Hispanio)
Centenera de Andaluz (Hispanio)
DEC
Centenera de Andaluz
Centenera de Andaluz
Situo de Centenera de Andaluz

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Centenera de Andaluz [+]
vdr

Geografio redakti

 
Komarko de Almazán en la sudcentro de la provinco Sorio.
 
Loko de Centenera de Andaluz en la provinco Sorio.

Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 19,87 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 21 loĝantojn. Ĝi perdis loĝantojn dum la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono, fakte perdis 260 loĝantojn el la 1900-aj jaroj.

Ĝi distas 46 km de Sorio, provinca ĉefurbo. Kaj limas kun Fuentepinilla, Velamazán, Rebollo, Fuentetovar, Santa María del Prado kaj Andaluz. Ĝi enhavas inklude en la Reto Natura 2000 la Lokon de Komunuma Intereso konatan kiel Riberas del Río Duero y afluentes, okupanta 9 hektarojn, nome 1 % de la teritorio.​

Historio redakti

La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado fine de la 10-a jarcento.

En 1089 Centenera de Andaluz establiĝis ene de la Comunidad de Villa y Tierra de Andaluz pere de la unua foruo kreita en Soria (Foruo de Andaluz). Fine de la 12-a jarcento aŭ komence de la 13-a jarcento oni konstruis la romanikan preĝejon (Sankta Laŭrenco).

Aktualo redakti

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj), kaj brutobredado (ŝafoj). Lastatempe funkciado de servoj plej ekgravis, kune kun kultura kaj rura turismo, piedirado tra naturaj lokoj. Inter vidindaĵoj estas la preĝejo kaj ruinoj de la ermitejo.

Vidu ankaŭ redakti

Notoj redakti

Bibliografio redakti