Davido kaj Jonatano
Davido (hebree: דָּוִד; Dāwīḏ aŭ David) kaj Jonatano (hebree: יְהוֹנָתָן; Yəhōnāṯān aŭ Yehonatan) estis heroaj figuroj de Izraelo, kiu formis interligon registritan en la libroj de Samuel.
Jonatano estis filo de Ŝaul, reĝo de Izraelo, de la tribo de Benjamen. Davido estis filo de Jiŝaj el Bet-Leĥemo, de la tribo de Jehuda, kaj la supozata rivalo de Jonatano pri la krono. Davido fariĝis reĝo. La interligo, kiun la du viroj formis, fine kondukis al Davido, post la morto de Jonatano, afable komforte sidigi la filon de Jonatano, Mefiboŝet, sur sian propran tablon, anstataŭ forigi la linion de la eksa reĝo.
La biblia teksto ne eksplicite priskribas la naturon de la rilato inter Davido kaj Jonatano. La rakonto pri ilia amo unu al la alia, kiel ĝi estas priskribita en la Biblio, estas mirinda en la emocia intenso, kiu aperas en ĝi. Tra la historio, la komentistoj, la klerikoj, ne supozis la ekziston de fizika aŭ seksa amo inter David kaj Jonatano, citante ĝin kiel ekzemplon de senkondiĉa amo. La tradicia kaj ĉefa religia interpreto de la rilato estis platona amo kaj ekzemplo de homa sociemo. Iuj pli postaj mezepokaj kaj renesancaj literaturoj bazis la rakonton por substreki fortajn personajn amikecajn ligojn inter la du viroj, iuj el kiuj implikis romantikan amon kaj povus esti priskribitaj kiel romantikaj rilatoj.
En modernaj tempoj, kaj ĉefe fine de la 20a jarcento leviĝis interpreto pri la ebleco de romantika rilato inter David kaj Jonatano. Ĉi tiu pozicio estis prezentita de homoj, kiuj subtenas la videblecon kaj egalajn rajtojn de la GLAT-homoj. Ĝis hodiaŭ estas debato pri la naturo de la rilato inter David kaj Jonathan. Kelkaj akademiuloj, verkistoj kaj aktivuloj emfazis elementojn de gejerotiko en la rakonto. Kelkaj grupoj konsistantaj el gejaj katolikoj, kiuj klopodas akordigi sian fidon kun sia sekseco, ankaŭ adoptis la nomon - Davide kaj Gionata (Italio), kaj David kaj Jonathan (Francio).