Elisabetta Gonzaga
Elisabetta GONZAGA (1471–1526) estis nobelino de la itala Renesanco, rekonata pro sia kultura kaj virta vivo.[1] Ŝi estis membro de la familio Gonzaga, kaj fratino de Francesco la 2-a Gonzaga, Markizo de Mantovo kaj pro geedziĝo Dukino de Urbino. Ĉar ŝia edzo, Duko Guidobaldo da Montefeltro, estis impotenta, Elisabetta neniam havis siajn proprajn gefilojn, sed ŝi adoptis la nevon de ŝia edzon kaj heredonton, Francesco Maria della Rovere.
| Elisabetta Gonzaga | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Portreto de Elisabetta Gonzaga (ĉ. 1504), atribuita al Rafaelo
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 9-an de februaro 1471 en Mantuo | ||||
| Morto | 28-an de januaro 1526 (54-jaraĝa) en Ferrara | ||||
| Tombo | church of San Bernardino (en)   vd
| ||||
| Familio | |||||
| Dinastio | House of Gonzaga vd | ||||
| Patro | Federiko la 1-a Gonzaga vd
| ||||
| Patrino | Margareta de Bavario, markizino de Mantovo vd
| ||||
| Gefratoj | Clara Gonzaga (en) , Francesco la 2-a Gonzaga, Giovanni Gonzaga (en) , Sigismondo Gonzaga (en) kaj Maddalena Gonzaga (en) vd
| ||||
| Edz(in)o | Guidobaldo da Montefeltro | ||||
| Infanoj | 0 | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | regento vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Notoj
redakti- ↑ David Englander, Paĝo 77 ĉe piednoto.
Bibliografio
redakti- Sarah Bradford, Lucrezia Borgia, Milano, Mondadori, 2005. ISBN 88-04-55627-7
- Maria Bellonci, Lucrèce Borgia (1991), ISBN 2-87027-423-8
- David Englander, Culture and Belief in Europe, 1450-1600: An Anthology of Sources, Publikigita de Blackwell Publishing, 1990 ISBN 0-631-16991-1 page 77
- Paula Findlen, The Italian Renaissance: The Essential Readings, Publikigita de Blackwell Publishing, 2002, ISBN 0-631-22283-9 page 35
- Marcia B. Hall, The Cambridge Companion to Raphael, Publikigita de Cambridge University Press, 2005, ISBN 0-521-80809-X page 29
- Baldassare Castiglione,The Book of the Courtier, Tradukita de Leonard Eckstein Opdycke, Publikigita de Courier Dover Publications, 2003, ISBN 0-486-42702-1 Paĝo 320 (noto 12 al paĝo 2)