Esprimisma arkitekturo
Esprimisma arkitekturo estas preskaŭ nure germana aperaĵo, kiu produktis en la jaroj post la Unua Mondmilito ĝis la fino de la 1920-aj jaroj plej diversajn konstruaĵojn.
Por unua fojo en 1913 Adolf Behne komparis la arkitekturon de Bruno Taut en la revuo PAN kun la samtempa evoluo de la pentrarto kaj nomis ĝin laŭ ĝia plej ena senco „esprimisma“. Multaj el la arkitektoj aktivis ekde 1907 en la artista asocio Deutscher Werkbund kaj estis stampitaj de la stilo, la plej multaj pli malfrue sin turnis al la Nova Konstruo.
Aparta formo precipe disvastiĝinta en norda Germanujo kaj en Nederlando estas la brikoesprimismo.
Literaturo
redakti- Wolfgang Pehnt: Die Architektur des Expressionismus. Hatje Cantz Verlag, Ostfildern-Ruit 1998, ISBN 3-7757-0668-2