Gustavo de Svedio

Princo Gustavo, duko de Uplando (naskiĝis la 18-an de junio 1827 en palaco Haga, Solna, mortis 25-jara la 24-an de septembro 1852 en palaco Christiania, nuna urbo Oslo) estis princo de Svedio-Norvegio kaj komponisto. Li estis la dua filo de la sveda reĝo Oskaro la 1-a kaj lia edzino, la franca nobelino Joséphine de Beauharnais, kaj interalie estis membro de la universitato de Upsalo.

Gustavo de Svedio
princo de Svedio-Norvegio
Persona informo
Naskiĝo	18-an de junio 1827 (1827-06-18) en palaco Haga, Solna
Morto	24-an de septembro 1852 (1852-09-24) (25-jaraĝa) en palaco Christiania, nuna urbo Oslo
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Tifoida febro vd
Tombo	Bernadotte crypt (en) vd
Religio	luteranismo vd
Lingvoj	sveda vd
Ŝtataneco	Svedio vd
Alma mater	Universitato de Upsalo vd
Familio
Dinastio	Bernadotte vd
Patro	Oskaro la 1-a vd
Patrino	Josephine of Leuchtenberg (en) vd
Gefratoj	Eŭgenino de Svedio, Oskaro la 2-a, Karolo la 15-a, Prince August, Duke of Dalarna (en) , Hjalmar Högqvist (en) kaj Max Högqvist (en) vd
Profesio
Okupo	komponisto vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj Reĝa Literatura, Historia, kaj Antikvaĵa Akademio de Svedio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Vivo

Kiel siaj fratoj Karolo kaj Oskaro, kiuj ambaŭ poste iĝis reĝoj, Gustavo ricevis bonan edukon, unue de privataj gvidinstruistoj kaj poste en la universitato de Upsalo. En 1846 li iĝis honora membro de la Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj. Ekde 1850 li posedis kastelon Stjärnsund en la historia provinco Närke, kiun li renovigis.

Princo Gustavo ricevis la honoran titolon "kantisto-princo" ĉar li montris la plej grandan muzikan talenton de ĉiuj membroj de la dinastio Bernadotte. Li studis ĉe Adolf Fredrik Lindblad kaj iĝis bonega pianisto kaj kantisto. Proksimume 50 el liaj komponaĵoj, kiujn li publikigis sub la pseŭdonimo G****, pluvivis, inkluzive de marŝoj kaj artaj kantoj. Du el tiuj verkoj, Studentsången ('Studenta Kanto') kaj Vårsången ('Printempa Kanto'), plu ofte troveblas en la programoj de svedaj viraj korusoj. La kantoteksto de ambaŭ kantoj estis skribitaj fare de la poeto Herman Sätherberg. Precipe kiel studento en Upsalo, Gustavo laŭdire multe kantis kun siaj fratoj aŭ kun invititaj studentoj.