Knulp
Knulp estas romano de Hermann Hesse kiu estis publikigita en 1915.
| Knulp | |
|---|---|
| |
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Hermann Hesse |
| Lingvoj | |
| Lingvo | germana lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1915 |
| Eldonejo | Schocken Books |
| Loko de rakonto | Germanio |
Intriga resumo redakti
La romano estas dividita en tri partojn laŭ la samnoma ĉefrolulo. Ili fakte estas tri rakontoj pri vaganto kiujn Hesse skribis inter 1907 kaj 1914 kaj nomatas Frua Printempo, Mia Memoro de Knulp, kaj La Fino.
Knulph estas malriĉa vaganto sed amikema kaj amikhavema. La rakontoj priskribas en la tipa poezia detalo de la aŭtoro la vagadojn de Knulp inter malnovaj amikoj, liajn memorojn kaj la pejzaĝojn de lia infanaĝo.
En ĉi tiu libro Hesse emfazas unuflanke la fortan sopiron al vagado uzante la rolulo de Knulp, sed samtempe li volas montri, ke la vaganto, kiu elektis tiun vivstilon libervole, foje esprimas bedaŭron pri sia sorto en la mondo.
Fama citaĵo redakti
"Laboristo, kiu progresas per la potenco de sia laboro, vivas pli komforte en multaj manieroj ol Knulp; tamen, li neniam havos tiajn belajn kaj delikatajn manojn, kaj li neniam povos marŝi sur siaj piedoj kun tia rektalteco kaj fleksebleco, kiel Knulp."
Atestoj redakti
Stefan Zweig : "(...) Knulp , ĉi tiu soleca malfruinto de romantika mondo, ŝajnas al mi nepereema peco de Germanujo, kiel bildo fare de Carl Spitzweg kaj samtempe plena de pura muziko kiel popolkanto."
Hermann Hesse, 1935 en letero al leganto diris : "Kontraste al kelkaj modaj programoj, mi ne konsideras la taskon de la poeto nek starigi normojn por siaj legantoj, aŭ la homaro ĝenerale, kiel vivi nek esti ĉioscia kaj aŭtoritata. La poeto portretas tion, kio allogas lin, kaj roluloj kiel Knulp estas por mi tre allogaj. Ili ne estas "utilaj", sed ili faras tre malmulte da damaĝo, multe malpli ol iuj utilaj; kaj ne estas mia afero juĝi ilin. Prefere, mi kredas: se talentaj kaj inspiritaj homoj kiel Knulp trovas neniun lokon en sia medio, tiam la medio estas same komplice kiel Knulp mem."
Laŭ Theodore Ziolkowski, la "absoluta libereco de Knulp ĉiam estas akompanata de sento de kulpo". Knulp volis alporti "iom da hejmsopiro por libereco" en la ĉiutagan vivon de la "normaluloj", la "fideluloj". Sed Knulp finfine devis rezigni pri tio, ke li ne atingis "ion vere valoran" por "ordinaraj homoj".
Literaturo redakti
- Reiner Poppe: Peter Camenzind. Under the wheel. Knulp. (King's explanations and materials. Volume 17). 8th, revised edition. Bange, Hollfeld 1999, ISBN 3-8044-1621-7
- Heimo Schwilk: Hermann Hesse. The life of the glass bead player. Munich 2012, ISBN 978-3-492-05302-0, p. 119.
- Gunnar Decker: Hermann Hesse. The wanderer and his shadow. Biography. Munich 2012, ISBN 978-3-446-23879-4 , pp. 218 and 253.
- Hermann Hesse: Knulp. Three stories from Knulp's life. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1988, ISBN 3-518-38071-0 , p. 123.
- 1923 in Neue Freie Presse , quoted from: Siegfried Unseld : Hermann Hesse. Work and impact history . Insel, Frankfurt am Main 1987, ISBN 3-458-32812-2 , p. 61.
- Unseld: Hermann Hesse. Frankfurt am Main 1987, p. 58.
- Theodore Ziolkowski: The writer Hermann Hesse. Frankfurt am Main 1979, ISBN 3-518-04748-5 , p. 206.