Leĝo de Omo
La leĝo de Omo (nomita por ĝia elkovrinto Georg Ohm) konstatas, ke la proporcio de la elektra tensio (diferenco de la potencialoj) inter la ekstremaĵoj de konduktilo (aŭ rezistilo) rilate al la elektra kurento trafluanta ĝin estas konstanta, se la temperaturo ne ŝanĝiĝas.
Georg Ohm formulis du leĝojn kiuj estas nomataj leĝoj de Omo.
Unua leĝo de OmoRedakti
La unua leĝo de Omo esprimas la proporcion inter la elektra tensio kaj la elektra kurento. Ĝi estas priskribita per la matematika formulo:
kie estas la tensio (esprimita en Voltoj) inter la ekstremaĵoj de la konduktilo, kaj estas la elektra kurento trafluanta ĝin.
Dua leĝo de OmoRedakti
La dua leĝo de Omo permesas kalkuli la elektran rezistancon de konduktilo, se vi scias la karakterizojn fizikan kaj ĝeometran. Ĝi estas priskribita per la matematika formulo:
kie estas la longo de la konduktilo (esprimita de metroj), ĝia sekcio (esprimita de la kvadratoj de metroj ), kaj estas parametro, kiu dependas je la konduktilo kaj la temperaturo.
Vidu ankaŭRedakti
Eksteraj ligilojRedakti
- "La oma leĝo" Arkivigite je 2003-10-09 per la retarkivo Wayback Machine kun reta kalkulo (dane)
- "Malmulto pri la oma leĝo kaj nombroj" Arkivigite je 2003-08-04 per la retarkivo Wayback Machine (dane)
- Kalkulilo pri oma leĝo (el Retarkivo 2009) (angle)