Mei Qing

ĉina pejzaĝpentristo, kaligrafo, verkisto kaj poeto

MEI Qing (ĉine:梅清; pinjine: Méi Qīng; laŭ stilo Wade-Giles:Mei Ch'ing; naskiĝis en 1623, mortis en 1697) estis ĉina pejzaĝpentristo, skribadartisto kaj poeto kiu funkciis dum la dinastio Qing.

Pinto Tiandu de monto Huangŝan. Inko sur papero. Palaca Muzeo, Pekino.

Mei naskiĝis en Xuancheng, urbo en sudoriento de provinco Anhujo.[1] Lia ĝentilaĵa nomo estis Yuangong (渊公 aŭ 远公) kaj liaj artaj nomoj estis Qushan ("monto Qu", 瞿山), Xue Lu ("vintra ĥato", 雪庐) kaj Lao Qu Fan Fu (老瞿凡父).[2] Mei instruiĝis per Wang Meng.[1] Li estis amiko de Ŝitao, influanta kelkajn de pli fruaj verkoj de Ŝitao.[3] Liaj pejzaĝpentraĵoj estis bazita sur liaj multaj vojaĝoj al la Flava Monto.

Du senmortoj sur Huangŝan.

Liaj poetaj verkoj enhavas: Tian Yan, Garret Kolekto (天延阁集) kaj Mei Shi Antologio (梅氏诗略).[4]

Referencoj

redakti
  1. 1,0 1,1 Méi Qīng Brief Biography. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2008-07-17. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2009-01-05. Alirita 2015-09-09.
  2. Barnhart: 380.
  3. Barnhart: 272.
  4. Cihai: 1305.