Organizita religio

Organizita religio estas religio en kiu kredsistemoj kaj ritoj estas organizitaj kaj sankciitaj en centralizita kaj oficiala maniero. Organizita religio estas kutime karakterizita per oficiala doktrino (aŭ dogmo), hierarkiaburokratia gvidadstrukturo kaj la leĝigo de leĝoj kaj preskriboj en fakorganizita maniero kun oficiala valideco. Organizitaj religioj ofte ankaŭ havas religian tribunalon.

Pastroj metas iliajn manojn sur la ordinadoj dum Roma katolika rito de ordinacio. La katolika eklezio, la plej granda kristana konfesio, estas elstara ekzemplo de organizita religio.
Papo Francisko, estro de la Katolika Eklezio, unu el la plej grandaj religiaj organizoj en la mondo.

Popola religio estas religio en kiu ekzistas neniu institucia reguligo de kultado kaj ne ekzistas organizoj reprezentantaj la religion.

Difino

redakti

La usona filozofo William James difinis organizitan religion, aŭ la organizan aspekton de religio, kiel sekundaran tavolon de religio, kiu kreskas el la religia kredo kiu ekzistas antaŭ ĝi kaj enhavas ĝin [1].

Organizita religio iĝis la ĉefa formo de kultado post la Neolitika revolucio kaj la kresko de la unuaj agrikulturaj civilizoj. Ŝtataj religioj estas speco de organizita religio, sed en la plej multaj demokratiaj landoj ekzistas pluraj organizitaj religioj, el kiuj kelkaj estas agnoskitaj kiel religioj de la ŝtato kaj kelkaj el kiuj ne estas. Pro sia strukturita, normigita formo kaj facileco de reproduktado, organizitaj religioj fariĝis la plej grandaj religioj en la mondo (kristanismo, islamo, hinduismo).

Referencoj

redakti
  1. William, James. (1902) “Lecture II: Circumscription of the Topic”, The Varieties of Religious Experience. Arc Manor LLC, p. 30–31.