Otomana Ŝiparmeo
La Otomana Ŝiparmeo (en Otomana turka: دوننماى همايون, latinigite: Donanma-yı Humâyûn aŭ en turka: Osmanlı Donanması), konata ankaŭ kun Otomana Floto kaj Otomana Ŝiparo, estis establita komence de la 14-a jarcento post la Otomana Imperio kaj unue etendita por atingi la maron en 1323 per la konkero de Karamürsel, loko de la unua Otomana armea ŝipkonstruejo kaj kerno de la estonta Ŝiparmeo. Dum sia longa ekzistado, ĝi partoprenis en multaj konfliktoj kaj subskribis nombrajn martraktatojn. Je sia pinto, la Ŝiparmeo etendiĝis ĝis la Hinda Oceano, kaj sendis ekspedicion ĝis Indonezio en 1565. Hajredin Barbarosa estis unu el ties plej fama admiralo.
Dum multo de sia historio, la Ŝiparmeo estis regata de la posteno de Kapudan Paŝa (Granda Admiralo; laŭ vorte "Kapitano Paŝa"). Tiu posteno estis abolita en 1867, kiam ĝi estis anstataŭita de la Ministro de la Ŝiparmeo (en turka: Bahriye Nazırı) kaj nombraj Flotkomandantoj (en turka: Donanma Komutanları). Post la fino de la Otomana Imperio kaj la deklaracio de la Respubliko Turkio en 1923, la tradicio de la Ŝiparmeo pluis sub la nuntempa Turka Ŝiparmeo.
Kelkaj bataloj redakti
- Batalo de Prevezo
- Batalo de Lepanto
- Batalo de Navarino
- Batalo de Kalipolis
Bibliografio redakti
- E. Hamilton Currey, Sea-Wolves of the Mediterranean (London, 1910). ISBN 978-1500883430
- Bradford, Ernle, The Sultan's Admiral: The life of Barbarossa (London, 1968). ISBN 978-1845117931
- Wolf, John B., The Barbary Coast: Algeria under the Turks (New York, 1979). ISBN 978-0393012057
- Melis, Nicola, "The importance of Hormuz for Luso-Ottoman Gulf-centred policies in the 16th century: Some observations based on contemporary sources", en R. Loureiro-D. Couto (eld.), Revisiting Hormuz – Portuguese Interactions in the Persian Gulf Region in the Early Modern Period (Wiesbaden, Harrassowitz, 2008, 107–120 (Maritime Asia, 19).
- Tuncay Zorlu, Innovation and Empire in Turkey: Sultan Selim III and the Modernisation of the Ottoman Navy (London, I.B. Tauris, 2011). ISBN 978-1848857827