Salairka (vilaĝo)

	Salairka; (Салаирка)
	Салаирские Юрты, Юрты Салаирские
	vilaĝo
vilaĝo
	Oficiala nomo: Салаирка
Lando	Rusio
Ŝtato	Tjumena provinco
Regiono	Urala federacia regiono
Distrikto	Tjumeno
kampara municipo	Salairka kampara municipo
Ŝoseo	71K-1714
Rivero	Turo, Aĥmanka
Situo	Salairka
- koordinatoj	57° 33′ N 65° 01′ O / 57.550 °N, 65.017 °O (mapo)
Loĝantaro	(2017)
Horzono	UTC+5
Poŝtkodo	625551
ОКТМО	71644470101
OKATO	71244870001
Aŭtokodo	72
Telefonkodo	+7 3452
	Salairka (vilaĝo) (Rusio)
	Situo kadre de Rusio
	Salairka (vilaĝo) (Tjumena provinco)
	Situo kadre de Tjumena provinco
	v • d • r

Koordinatoj: 57° 33′ N 65° 01′ O / 57.550 °N, 65.017 °O (mapo)

Salairka (ruse Салаирка) estas vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), centro kaj la sola setlejo de Salairka kampara municipo (ruse Салаирское сельское поселение). Antaŭe ĝi nomiĝis Salairka-Jurtoj (ruse Юрты Салаирские, Jurti Salairskije)^[1]. Loĝantoj origine estis siberiaj tataroj.

Geografio

Salairka situas ĉe la ŝoseo 71K-1714 (norde), rivero Aĥmanka (sude) kaj rivero Turo sudoriente. La plej proksimaj vilaĝoj estas Narimanovo (oriente) kaj Reĉkino (okcidente).

Ĉirkaŭ **Salairka**
	ŝoseo 71K-1714
		Narimanovo
Reĉkino	rivero Aĥmanka	Turo

Historio

Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 32 kortoj, en kiuj loĝis 110 viroj kaj 81 inoj. Vilaĝanoj kultivis 50 desjatinojn (54,6 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 50 ĉevalojn, 100 bovinojn, 110 ŝafojn, sed ne havis kaprojn, nek porkojn^[2]. Lokanoj okupiĝis pri eta komerco en vilaĝoj, averaĝa komercisto estiss vendanta varojn kontraŭ po 150 rublojn jare. Krome ili faris gudron kaj baston, kolektadis salikajn ŝelojn, kaptis fiŝojn kaj vendadis brullignon al vitrofabriko^[1].

Vidu ankaŭ

Narimanovo

Referencoj

↑ ^1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 64.
↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 68.

[Статистическое_описание_Тюменского_округа64-1] 1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 64.

[2] Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 68.

[1]

[2]