San Adrián del Valle
San Adrián del Valle [sanaDRJAN delBAlje] estas municipo de la provinco Leono, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko El Páramo (Altebenaĵo aŭ Stepo), en la sudo de la provinco. San Adrián del Valle estas komprenebla etimologie kiel Sankta Adriano de la Valo, alude al iama malgranda monaĥejo, dokumentita inter la 10-a kaj 12-a jarcentoj.
San Adrián del Valle | |||
---|---|---|---|
municipo en Hispanio vd | |||
Flago | Blazono | ||
Administrado | |||
Poŝtkodo | 24797 | ||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
Demografio | |||
Loĝantaro | 92 (2023) [+] | ||
Loĝdenso | 6 loĝ./km² | ||
Geografio | |||
Geografia situo | 42° 8′ N, 5° 44′ U (mapo)42.131111111111-5.73Koordinatoj: 42° 8′ N, 5° 44′ U (mapo) [+] | ||
Alto | 732 m [+] | ||
Areo | 15,84 km² (1 584 ha) [+] | ||
Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
Alia projekto | |||
Vikimedia Komunejo San Adrián del Valle [+] | |||
Geografio
redaktiĜia municipa teritorio estas formata de unusola loĝloko, okupas totalan areon de 15,84 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 100 loĝantojn. Ĝi perdis ĉirkaŭ 1 100 loĝantojn el la mezo de la 20-a jarcento pro la migrado el ruraj zonoj al urboj. Ĝi distas 64 km de Leono, provinca ĉefurbo; trapasas la municipan teritorion rojaj alfluantoj de la rivero Órbigo. Ĝi limas kun Pozuelo del Páramo, Maire de Castroponce (Zamora), Matilla de Arzón (Zamora) kaj Pobladura del Valle (Zamora).
Historio
redaktiEn Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Leono. San Adrián del Valle integriĝis en la municipon Audanzas (poste La Antigua) en la 1a de Januaro 1837. San Adrián del Valle separiĝis poste por formi sian propran municipon inter 1842 kaj 1857.
Tradiciaj enspezofontoj estas agrikulturo (iam vitejoj, poste maizo kaj aliaj irigaciaj cerealoj) kaj brutobredado. Lastatempe kultura kaj rura turismo plie ekgravis (popola arkitekturo, vinkeloj, historia heredo, preĝejo, ermitejo, piedirado).
Vidindaĵoj
redaktiEstas du gravaj vizitindaĵoj. Unue la preĝejo de Sankta Adriano, kies sonorilmuro estis restaŭrita en 2020 polemike ĉar oni respektis nek la historian pinton, nek la cikonineston, nek aliajn nestotruon de malgrandaj birdoj. Ĝi enhavas retablon de la 17-a jarcento. Krome estas Ermitejo de la Sankta Kristo de las Heras ĉe tombejo.
Dua afero estas tradiciaj vinkeloj, inter 350 kaj 600, elfositaj en municipa tereno, pro kio ili estas de privata uzeblo, sed ne de privata posedo. Nuntempe ne estas vitejoj, pro kio la keloj estas uzataj kiel renkontigejoj kaj distrejoj. Prie estas simboloj en la malsupra parto de la blazono sur verda fono. El tiuj keloj unu estas tre grava, ĉar temas pri tre granda vinproduktejo, nome de Doña Rosa, elfosita en 1918 en 6 000 m² kiu enhavis fervojajn relojn, enormajn ujojn, nome unu el ligno de 112 000 litroj, alia ceramika de unu miliono de litroj, kaj du el cemento de po 300 000 litroj. Ĝi estis konektita kun grava alkohol-fabriko.
Bildaro
redakti-
La preĝejo restaŭrita.
-
Ermitejo.
-
Panoramo de vinkeloj, videblas kamenspirejoj.
-
Enirejo al la vinkelo de Doña Rosa.
-
Interno de la vinkelo de Doña Rosa, kaj reloj.
-
La granda vinujo de la vinkelo de Doña Rosa.
-
Restaĵoj de la alkohol-fabriko.
-
La alkohol-fabriko kaj la vilaĝo.