Diakono: Malsamoj inter versioj

'''Diakono''' ([[greke]]: ὁ διάκονος aŭ ἡ διάκονος, [[servisto]] aŭ servistino; ἡ διακονία - la servado) indikas en [[kristanismo]] homojn, kiuj plenumas certan oficon en la [[eklezio]].

 

En la [[Nova Testamento]] de la [[Biblio]] la termino, kaj en substantiva kaj en verba formo, ofte renkontiĝas. Origine ne temis pri jam fiksita funkcio:

se doni nur kelkajn, elinter multaj ekzemploj (en la [[citaĵo]]j, ĉiuj laŭ traduko de [[Gerrit Berveling]], ĉie renkontiĝas tiu sama greka termino en la originalo):

Origine ''diakono'' aŭ ''diakoni'' do povis indiki kaj Jesuon kaj la apostolojn kaj kiun ajn viron aŭ virinon en ties ''servado'' en la komunumo.

 

 

[[Dosiero:diakonat.jpg|Ordino ĉe romkatolika diakono|right|thumb]]

En la [[katolikismo|katolika]] eklezio, la posteno de diakono estas la plej malalta el la tri [[kleriko|klerikaj]] oficoj: [[episkopo]], [[pastro]] kaj diakono. Ofte la [[ordino]] je diakoneco estas antaŭŝtupo por pliposta pastriĝo. La diakono havas i.a. la rajton [[prediko|prediki]] kaj [[bapto|bapti]].

*helpi al la malriĉuloj, malsanuloj kaj suferantoj

*vivi sian propran vivon laŭ la modelo de [[Kristo]]

 

Se la kandidato estas edzo, lia edzino devas promesi subteni lin en lia servado.

 

En Protestantismo, la plimultaj eklezioj konas la funkcion ''diakono'', kutime por viroj kaj virinoj ambaŭ. La originon de la ofico kutime oni vidas en [[Agoj]] 6, kie estas enoficigitaj sep ''diakonoj''. Tradicie oni vidis en ili homojn, kiuj zorgu pri malriĉuloj, vidvinoj aŭ aliaj bezonuloj. Nuntempe la [[ekzegezo]] sufiĉe diverĝas pri la interpretado: kelkaj kredas, ke ilia ĉefa tasko, male, estis prizorgi la celebradon de la [[eŭkaristio|manĝo de la Sinjoro]].

 

Kelkaj protstantaj eklezioj tute ne havas diakonojn.

 

En ekumenaj rilatoj inter eklezioj de plej diversa strukturo la oficoj ofte estas inter la plej komplikaj temoj.

 

Aliaj eklezioj, simplige dirite: [[Protestantismo]], deiras de la [[Universala pastraro|pastreco de ĉiuj fiduloj]]. En plej ekstrema formo tio povas implici, ke enoficigas la novan pastoron la [[laiko|laika]] prezidanto de l' loka membrokunveno (foje ĉe [[Menonitoj]] ekzemple); sed pli kutime nova pastoro estas ordinita de alta eklezia funkciulo, kelkfoje [[episkopo]] (ekzemple ĉe [[Unitarianismo|Unitarianoj]] en Rumanio aŭ ĉe pluraj [[Kalvinismo|Kalvinismaj]] eklezioj), alifoje alia alta funkciulo. Ĉe la [[Remonstrantoj]] tion faras la oficiala eklezia [[profesoro]] pri teologio, kiu ankaŭ gvidas la edukiĝon de novaj pastoroj.

 

Aliaj tradiciaj nomoj por ekleziaj funkcioj aŭ aferoj, devenaj kutime el la [[greka]], estas aŭ estis ekzemple:

* [[apostolo]],

 

[[Kategorio:Religiuloj]]

[[Kategorio:Teologio]]

 

[[ar:شماس]]

[[ca:Diaca]]

[[cs:Jáhen]]