Administra divido de Indonezio: Malsamoj inter versioj

| '''[[Riauo]]''' situas en la ebena, marĉa orienta parto de la insulo borde de la [[Malaka Markolo]] La ĉemarbordaj insuloj en 2004 iĝis propra provinco sub la nomo ''Kepulauan Riau'' (Riau-insuloj). Riau havas varion de naturaj rimedoj kiel oleonafto, gaso, kaŭĉuko, palmoleo, fiŝoj kaj ligno. La strategia situo en la Malaka Markolo, ĉe la plej mallonga mara vojo de Imperia Ĉinio al Barato jam frue signifis gravecon de la regiono.

| '''[[Okcidenta Javo]]''' (''Jawa Barat'') estas limigita okcidente per la urbo de Ĝakarto kaj la provinco Banteno, kiu en 2000 estis disigita de Okcidenta Javo, kaj oriente per Centra Javo. Okcidenta Javo estas la plej industriigita provinco de Indonezio. Ĝi profitas de sia proksimeco al la ĉefurbo, Ĝakarto. Ĉefaj industrioj inkluzivas la prilaboradon de oleonafto kaj gaso kaj la produktadon de ŝtofoj kaj vestaĵoj.

| '''[[Okcidenta Kalimantano]]''' (''Kalimantan Barat'') situas en la sudokcidento de la insulo, norde limigata per la malajzia subŝtato Saravako. La surfaco de la provinco estas plejparte ebena, altaj montoj troviĝas nur ĉe la sudorienta limo. La marbordajn regionojn karakterizas grandaj marĉoj. ''[[Kapuas (rivero)|Kapuas]]'', la plej longa rivero de Indonezio, fluas tra la provinco. Inter la ĉefaj industrioj estas la elterigado de oleonafto kaj kupro, produktado de kaŭĉuko, ligno kaj palmoleo.