Jerusalema reĝlando: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
+ ADLS 2008 09 |
Maksim (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 181:
|-
| [[1180]]
| Mortis [[listo de bizancaj imperiestroj|imperiestro]] [[Manuelo la 1-a
|-
| [[1185]]
Linio 314:
Kvankam Baldueno la 3-a estis jam dudekjara, li devis senĉese dividiĝi je la potenco kun sia patrino Melisenda. Baldueno tial eldevigis al si je la jerusalema patriarko sian kronadon kiel memreganto de la reĝlando. Li kaŭzis malfermitan konflikton pro tio kun Melisenda kaj ŝia aliancano [[Manassès de Hierges]], en kiu Baldueno la 3-a venkis. La reĝino foriris en flankejon kaj Manassès de Hierges forlasis Proksiman Orienton.
[[Dosiero:Manuelcomnenus.jpg|thumb|upright|200px|La bizanca imperiestro Manuelo la 1-a
En la jaro [[1153]] Baldueno la 3-a konkeris lastan lokon de la egipta potenco en Lavantenio - havenon [[Askalono]]n. La urbon akiris per [[apanaĝo]] [[Amaŭrio la 1-a Jerusalema|Amaŭrio la 1-a]], la malpli aĝa frato de la reĝo. Per la konkero de Askalono la krucistoj priregis la tutan palestinan marbordon. Sed la ekspedicio kostis la kason de reĝo grandan monon kaj en la tempo, kiam Núr ad-Dín estis konkeranta Damaskon, la jerusalema reĝo estis devigita nur rigardi.
=== Alianco kun Bizanco ===
En la [[1150-aj jaroj|kvindekaj jaroj]] de la [[12-a jarcento]] la jerusalema politiko celis al pli varmaj rilatoj kun [[Bizanca imperio|bizanca imperiestro]], kio estis konfirmita printempe de [[1158]] per [[nupto]] de reĝo Baldueno kun nevino de imperiestro [[Manuelo la 1-a Komneno]]. Sed tiutempe la nova antioĥa princo [[Renaŭdo de Châtillon]] komune kun la armenaj aliancanoj ekatakis kaj rabis la bizancan Kipron. Baldueno la 3-a distancis sin de Renaŭdo kaj aŭtune de [[1158]] imperiestro Manuelo ekmarŝis al oriento, por ke li faru rebonigon kun la armenoj kaj Antioĥio. La armena princo Thoros estis malvenkita kaj Renaŭdo estis devigita humiliĝi antaŭ la imperiestro kaj ĵuri la feŭdan fidelecon.
En la jaro [[1159]] mortis [[Berta de Sulzbach]], edzino de Manuelo kaj la imperiestro turniĝis al la jerusalema reĝo, por ke li rekomendu al li kiel novan edzinon iun el la krucistaj nobelinoj. Baldueno rekomendis al li sian nevinon Melisenda-n, filinon de la tripola grafo, sed la imperiestro fine elektis Maria-n, filinon de la antioĥa princino Konstanca. La imperiestro incitis pro sia decido Balduenon la 3-an, la jerusaleman kaj la tripolan kortegon, sed la rilatoj baldaŭ denove egaliĝis. En la jaro [[1163]] Baldueno la 3-a malsaniĝis kaj en [[Bejruto]] li mortis. Ĉar li mortis seninfana, surtroniĝis lia malpli aĝa frato [[Amaŭrio la 1-a Jerusalema|Amaŭrio]], [[Graflando Jafo kaj Askalono|grafo el Jafo kaj Askalono]]
| |||