Silezia-germana lingvo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 19:
}}
[[Dosiero:Schlesien Karte Dialekte Vorläufig.png|200px|dekstra]]
La '''silezia-germana lingvo''' (silezie ''Schläsisch'', ''Schläsch'', kelkfoje ankaŭ ''Schläs'sch'', [[germane]] ''Schlesisch'') estas dialekto de la germana lingvo, kiu ĝis la jaroj [[1946]]/[[1947]] estis vaste parolata en la germanlingva provinco [[Silezio]] de [[Prusio]] respektive de la [[Germana Regno]], la sudorienta parto de tiuj regnoj, kaj en proksimaj limaj regionoj de norda [[Bohemio]] kaj norda [[Moravio]]. Ĝis 1945, 96 procentaĵoj de la germanlingvanoj en la provinco Silezio parolis variaĵon de la dialekto, sume proksimume sep milionoj da homoj. Kadre de la [[Pola Popola Respubliko|teritoria "translokiĝo" de Pollando post la Dua Mondmilito]] praktike ĉiuj germanlingvanoj oriente de la [[Odro-Niso-limo]] estis forpelitaj okcidenten ĝis la vintro 1946/1947, kaj kontinua dialekta teritorio ne plu ekzistis. Multaj forpelitaj parolantoj de la silezia dialekto provis konservi sian lingvaĵon en siaj familioj kaj en kulturaj kunvenoj de la samdialektanoj. En la ne-komunisma [[Federacia Respubliko Germanio]], la okcidenta parto de Germanio
En la dialekta kontinuo de la germana lingvo, la silezia-germana lingvo cetere konsideratas aparte proksima al la [[Frankonio|frankonia dialekto]], ĉar en la mezepoko aparte multaj frankonoj kiel setlistoj venis al Silezio kaj per sia dialekto aparte influis la regionan lingvaĵon.
|