Longobardoj: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
+ foto
Linio 1:
[[Dosiero:Iron Crown.JPG|eta|Fera krono de la lombardaj reĝoj]]
[[Dosiero:Alboin's Italy.svg|eta]]
La '''lombardoj''' aŭ '''langobardoj'''<ref>la formo ''lombardoj'' deriviĝas el la [[romanidaj lingvoj]], la formo ''langobardoj'' el la [[ĝermanaj lingvoj]] kaj la [[latina]], krome en la nunamoderna [[itala lingvo]] la antikva popolo nomatas ''longobardi'', kun unua vokalo "o".</ref> - [[latine]] ''langobardi'' - estis antikva [[ĝermanoj|ĝermana]] popolo. En la [[1-a jarcento]] p.K. la lombardoj loĝis apud la [[rivero Elbo]]. Post longa migrado ili troviĝis en [[Panonio]] kaj [[Noriko]], kie imperiestro [[Justiniano la 1-a]] permesis al ili setli en [[548]].
 
En [[568]], sub la regado de [[Alboino]], ili eniris nordan [[Italio|Italujon]], kie ili fondis reĝlandon kun ĉefurbo [[Pavio]].
Linio 8:
 
Post la morto de Alboino (ĉ. [[570]]) kaj la mallonga regno de Klefo la ŝtato disiĝis laŭ 36 duklandoj. La duklandoj [[Spoleto]] kaj [[Benevento]] en suda Italujo sendependiĝis. En [[584]] la lombardaj nobeloj elektis Aŭtaron, filon de Klefo, reĝo.
[[Dosiero:Cividale, museo cristiano, battistero di callisto 01.JPG|eta|maldekstra|<center>langobarda baptujo]]
 
Reĝo Liutprando ([[712]]-[[744]]) fortikigis la reĝlandon per leĝoj kaj rekonkeris [[Spoleto]]-n kaj [[Benevento]]-n.