Katedralo de Canterbury: Malsamoj inter versioj

Poste, en la jaroj post 1096 sub [[Anselmo de Canterbury]] (1093–1109) okazis pligrandigo de la orienta konstruaĵoj. La iama triabsida ĥorejo estis anstataŭata per plua [[laŭlonga navaro|laŭlongnava]] parto kun aparta, orienta transversa navo kaj longa ĥorejo kun [[ĥorĉirkaŭirejo|ĉirkaŭirejo]] kaj [[absidokapelo]]j, kiu estis plialtigata super [[kripto]] (1110–1130). Aldoniĝis du okcidentaj turoj kaj [[navokruciĝo|navkrucoturo]]. La pliampleksigon komence respondecis [[prioro]] Ernulfo (1096–1107). La konstruado finiĝis sub prioro Konrado 1108–1126, la konsekrado okazis en 1130. De ĉi tiu konstruaĵo konserviĝis la kompleta kripto kun siaj aloj kaj la subkonstruaĵoj de la du orientaj turoj, la teretaĝo de la ĉirkaŭmuroj de la iamaj ĥorejaj flanknavoj, de la du aloj de la orienta transversa navo kun siaj okcidente alligitaj ŝtuparturoj kaj la oblikve staraj tanĝaj kapeloj de la ĉirkaŭirejo (Hürlimann, p. 13).

 

 

En 1174 la ĥorejo el 1130 forbrulis. Per la novkonstruo komenciĝis la gotika arĥitekturo en Anglujo. Oni venigis el [[Normandujo]] la konstrumajstron de la [[katedralo de Sens]], [[Vilhelmo de Sens]]. La komencon de gotika konstruarto en Anglujo ĝenerale oni supozas per la orienta finkonstruo de la katedralo de Canterbury en 1175, la vere angla gotiko tamen, la [[angla frugotiko]], komenciĝis en 1180 per la konstruo de la [[katedralo de Wells]] kaj en 1192 per la [[katedralo de Lincoln]].

{{Coordinate |NS=51/16/46/N |EW=1/5/4/E |type=landmark |region=GB-KEN}}

 

[[Kategorio:Gotikaj katedraloj en Anglio]]

[[Kategorio:Pilgrimejoj]]