Kiel registrite je 12:31, 28 jul. 2019 redakti Wierzbowski (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 3 105 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:45, 28 jul. 2019 redakti malfari Moldur (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 54 310 redaktoj e →‎1666–1674 Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 83: ===1666–1674=== [[Dosiero:Gottfried-Wilhelm-Leibniz-Louis-Dutens-opera-omnia MG 1180.tif\|eta\|Gravuraĵo de Gottfried Wilhelm Leibniz]] La unua posteno de Leibniz estis kiel salajrita sekretario de [[alkemio\|alkemia]] societo en [[~~Nurembergo~~Nurenbergo]].<ref>Ariew R., G.W. Leibniz, life and works, p.21 en ''The Cambridge Companion to Leibniz'', eld. de N. Jolley, Cambridge University Press, 1994, ISBN 0521365880, [https://books.google.com/books?id=SnRis5Gdi8gC&pg=PA21 Resumo de paĝo 21]</ref> Li konis malmulte pri tiu afero tiam sed prezentiĝis kiel rapida lerninto. Li tuj renkontiĝis kun Johann Christian von Boyneburg (1622–1672), la elpostenigita ĉefministro de la Elektisto de [[Majenco]], nome [[Johann Philipp von Schönborn]].<ref>Mackie (1845), 43</ref> Von Boyneburg dungis Leibniz kiel helpanto, kaj tuj tiele li reamikiĝis kun la Elektisto kaj prezentis Leibniz al li. Leibniz poste dediĉis eseon pri juro al la Elektisto espere akiri dungon. La ruzaĵo funkciis; la Elektisto petis al Leibniz helpi kun la redezajno de la jura kodo por sia Elektolando.<ref>Mackie (1845), 44-45</ref> En 1669, Leibniz estis nomumita Konsilisto en la Tribunalo. Kvankam von Boyneburg mortiĝis fine de 1672, Leibniz restis sub la dungado de lia vidvino ĝis ŝi maldungis lin en 1674. Von Boyneburg multon faris por helpi la reputacion de Leibniz, kaj la postaj memoraĵoj kaj leteroj komencis allogi favorajn rezultojn. Al la servo de Leibniz al la Elektisto tuj sekvis postenon de [[diplomato]]. Li publikigis eseon, laŭ la pseŭdonimo de fikcia [[Pollando\|pola]] nobelo, plendante (malsukcese) por la germana kandidato por la pola krono. La ĉefa forto en [[Eŭropo\|eŭropa]] geopolitiko dum la plenkreskeco de Leibniz estis la ambicio de [[Ludoviko la 14-a (Francio)]], bakita de la franca milita kaj ekonomia medio. Dume, la [[Tridekjara Milito]] estis lasinta [[Germana lingvo\|german-parolantan Eŭropon]] detruita, fragmentita, kaj ekonomie malprogresinta. Leibniz proponis protekti la german-parolantan Eŭropon per dispelo de Ludoviko jene. Francio estus invitata konkeri [[Egipto]]n kiel komenca paŝo al eventuala konkero de [[Nederlanda Hindio]]. Siaflanke, Francio akceptu lasi Germanion kaj Nederlandon neĝenataj. Tiu plano atingis la provizoran subtenon de la Elektisto. En 1672, la franca registaro invitis Leibniz al [[Parizo]] por studado,<ref>Mackie (1845), 58-61</ref> sed la plano estis tuj abandonita pro la komenco de la [[Franca-nederlanda milito]] kaj tiele ĝi iĝis malgrava. La malsukcesa invado fare de Napoleono de Egipto en 1798 povas esti vidata kiel senkonscia, malfrua plibonigo de la plano de Leibniz, post la kolonia hegemonio de la orienta hemisfero en Eŭropo jam estis pasinta el la nederlandanoj al la britoj.

Gottfried Wilhelm Leibniz: Malsamoj inter versioj