Anando: Malsamoj inter versioj

| ĉina nomo           = 阿難 (''Ānán'')

| instruisto         = =Belatthasisa, [[Purno]], la [[budho Gotamo]] kaj [[Mahakaŝjapo]]

'''Anando''' (–5-a, –4-a jarcentoj) estis la persona helpanto (''aggupaṭṭhāyaka'') de la [[budho Gotamo]]{{sfn |Witanachchi |1965 |p=529}} kaj unu el la [[dek ĉefaj disĉiploj]], el kiuj li estis la plej lerta pri memorado. Multaj el la [[sutro]]j de la ''[[Tripitako]]'' estas atribuitaj al kion li rakontis dum la [[unua budhisma koncilio]] pri kion li memoris pri la instruoj de la budho, tial li estas nomita ''Dhammabhaṇḍāgārika'' (''Kasisto de la instruoj''). Anando estis kuzo de la budho Gotamo. Kiam li [[bikŝuiĝo|bikŝuiĝis]], [[Purno]]la estisplejaĝa bikŝuo Belatthasisa donis al li la preceptojn kaj fariĝis lia instruisto. Li ankaŭ estis tre influita de la plejaĝulo [[Purno]]. Post dudek jarojn en la [[samgo]], la budho elektis lin kiel sian personan helpanton. De tiam, li akompanis la budhon la tutan tempon kaj agis kiel lia peranto. Anando havis gravan rolon en la starigado de la samgo de bikŝuinoj, kiam lia patrino Mahāprajāpatī Gautamī petis al li permeson bikŝuiĝi, kaj li konvinkis la budhon akcepti ŝin. Li estis unu el la lastaj paroli kun la budho Gotamo antaŭ ol li eniris [[elestingiĝo]]n kaj partoprenis la [[unua budhisma koncilio|unuan budhisman koncilion]]. Li atingis [[arahanto|arahanteco]]n ĝuste antaŭ la evento, tial li povis partopreni. Ĉar li estis tiu, kiu pasigis pli da tempo apud la budho Gotamo, li recitis kaj konfirmis liajn instruojn, kiuj nun estas en la korbo de la sutroj en la Tripitako. Li instruis ĝis sia morto, 20 jarojn post kiam la budho Gotamo elestingiĝis, kaj transdonis la [[darmo]]n al la [[bikŝuo]]j [[Śāṇavāsa]] kaj Madhyāntika, inter aliaj.