Nomoj de Dio en la Biblio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
"ĉefpastro" anstataŭ "ĉepastro".
Linio 17:
Ili aperas en la [[Torao]], en [[Talmudo]] kaj en multaj preĝtekstoj aŭ studtekstoj, [[Torao|Sefer Torah]], sur [[Tefillin]] kaj pergamenoj de la [[Mezuzzah|Mezuzot]] kaj amuletoj kompilitoj en maloftaj okazaĵoj de hebreaj Majstroj por kreskigi la konojn spiritajn, neniam magiajn, rilate tion.
 
* La '''[[Biblia Tetragramo]]''' (en la [[Hebrea lingvo|hebrea lingvo]] י*ה*ו*ה), kies prononco, koncedita nur al ĉepastroĉefpastro en la tago de [[Kippur]] kaj laŭ [[Halaka]] absolute malpermesita, estus, laŭ iuj teorioj, Javeo aŭ Jehovo, konsideriĝas en la hebrea tradicio la propra nomo de Dio. Ĝi estas formita je kvar konsonantoj; oni ĝin skribas iumaniere kaj legas alimaniere, unu el tiuj alimanieroj estas '''HaShem''' (tio estas: "La Nomo") kaj, inter la eblaj alilingvaj tradukoj, la plej komuna estas «Dio» aŭ (en la esperantigita Biblio de Zamenhof) "Eternulo" Tamen kelkaj alilingvaj biblioj elektas ankaŭ «Tiu, kiu estas».
 
* Alvokoj al Dio pere de pronomaj formuloj kiel: '''Hu''': ''Li Mem''; '''Atta''': ''Vi''.