Surfmuziko
Surfmuziko (aŭ en angla surf music, surf rock, surf pop, aŭ surf guitar) estas ĝenro de rok-muziko asocia kun la subkulturo de surfado, precize ĉe Suda Kalifornio.
Historio redakti
Ĝi estis speciale populara el 1958 ĝis 1964 en du ĉefaj formoj.[1] La unua estas instrumenta surfmuziko, distingita per reson-fortaj elektraj gitaroj luditaj por alvoki la sonon de eksplodantaj marondoj, ege pioniere de Dick Dale kaj the Del-Tones. La dua estas voĉa surfmuziko, kiu prenis elementojn de la origina surfsono kaj aldonis voĉajn harmoniojn, movado estrita ĉefe de the Beach Boys.[2][3]
Dick Dale disvolvigis la surfstilon el instrumenta rokmuziko, al kiu li aldonis influojn de Mezoriento kaj de Meksiko, fortan resonadon kaj rapide alternan gitarplukadon. Lia sukcesa "Let's Go Trippin'", en 1961, lanĉis la surfmuzikan frenezecon, inspirante multajn aliajn sekvi tiun modon. La ĝenro atingis tutlandan eksponon kiam ĝi estis reprezentita per kantobandoj kiel the Beach Boys kaj Jan and Dean.[4]
Referencoj redakti
- ↑ Blair 2015, pp. 7, 49, 119.
- ↑ Surf.
- ↑ P. Romanowski, The New Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll: Completely Revised and Updated (Simon & Schuster, New York, 2a eld. rev., 1995), p. 973.
- ↑ Blair 2015, pp. 7, 49.
Bibliografio redakti
- Blair, John (1985). The Illustrated Discography of Surf Music, 1961–1965 (2nd ed.). Pierian Press.
- Blair, John (2015). Southern California Surf Music, 1960-1966. Arcadia Publishing. ISBN 978-1-4671-3320-3.
- Bogdanov, Vladimir; Woodstra, Chris; Erlewine, Stephen Thomas, eds. (2002). All Music Guide to Rock: The Definitive Guide to Rock, Pop, and Soul. Backbeat Books. ISBN 978-0-87930-653-3.
- Breitenstein, Jeff. Ultimate Hot Rod Dictionary: A-Bombs to Zoomies. MotorBooks International. ISBN 978-1-61059-235-2.
- Cooley, Timothy J. (2014). Surfing About Music. University of California Press. ISBN 978-0-520-95721-3.
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Surf music en la angla Vikipedio.