Tahiridoj
La Tahirida dinastio (perse طاهریان) estis dinastio, de persa[1] dihkana[2] deveno, kiu regadis en la Abasida provinco de Ĥorasano el 821 al 873, kaj en la urbo Bagdado el 820 ĝis 891. La dinastio estis fondita de Tahir ibn Husajn, estra generalo en la servo de la Abasida kalifo al-Ma'mun. Ties ĉefurbo en Ĥorasano estis dekomence situa e Merv, sed poste translokiĝis al Nejŝaburo. La Tahiridoj ĝuis altan gradon de aŭtonomeco en ties regado de Ĥorasano, kvankam ili restis subjekto al la Abasida Kaliflando kaj ne estis sendependaj regantoj.[1]
Tahiridoj | ||
---|---|---|
Dinastio | ||
dinastio | ||
Apero | 821 vd | |
Fino | 873 vd | |
Religio | sunaismo vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Referencoj
redakti- ↑ 1,0 1,1 The Tahirids and Saffarids, C.E. Bosworth, The Cambridge History of Iran, Vol. 4, eld. Richard Nelson Frye, (Cambridge University Press, 1999), 90-91.
- ↑ Sectarian and national movements in Iran, Khurasan and Transoxanial during Umayyad in early Abbasid times, F. Daftary, History of Civilizations of Central Asia, Vol. IV, 57.