Turba

Ĉi tiu artikolo temas pri latina esprimo por muzika stil-rimedo. Por informoj pri turniĝanta ludilo, vidu la artikolon turbo.

Turba (lat. „aro“, "popolamaso", sed ankaŭ "tumulto", "ĥaoso", "bruego", pl. Turbae) estas fakvorto por ĥoroj aŭ ĥoraĵoj, kiuj en pasionoj, oratorioj kaj aliaj sakralaj muzikverkoj rolas kiel homgrupoj, kiuj rekte partoprenas je la agado, male al ĥoraĵoj, kiuj pripensas aŭ komentas la agadon. Ili krom tio kompletigas la solilokventojn, kiuj reprezentas unuopajn rolulojn de la respektivaj historioj.

Kondamnado kaj mokado de Jesuo en pasionprezentaĵo. Turba-ĥoroj, ĉikaze soldatoj kaj la popolo, jen alprenas gravan rolon, ĉar ili incitas la animstaton kontraŭ Jesuo; pentraĵo de Giotto di Bondone, 14-a jarcento.

Heinrich Schütz ekz. kunmetas en sia Mateo-pasiono jenajn grupojn kiel turba-ĥorojn:

• "la sekvantoj de Jesuo"
• "La homamaso"
• "Altaj sacerdotoj"
• "Altaj sacerdotoj, rabenoj kaj plejaĝuloj"
• "Altaj sacerdotoj kaj fariseoj"
• "Judoj kaj soldatoj"
• "Kapitano kune kun la soldatoj"

Simile turba-ĥoroj troviĝas en la Mateo-pasiono de Johann Sebastian Bach en malsamaj scenoj. Ili reprezentas la sekvantojn de Jesuo, la judan popolon aŭ la soldatojn. Parte la uzado de incititaj popolamasoj rezultigas fortan dramecon, kiu kontrastas akre al mildkoreco de Jesuo.