Agula lingvo
Agula, estas lingvo parolata de la aguloj kaj estas uzata en suda Dagestano (respubliko de Rusio) kaj Azerbajĝano.
| Agula | |
| агъул чӀал | |
| Parolata en | Rusio, Azerbajĝano |
| Regiono | Suda Dagestano |
| Parolantoj | 17 373 (Popolnombrado de 1 989) |
| Skribo | Surbaze de cirila alfabeto |
| Lingvistika klasifiko | |
|---|---|
Nordorienta Kaŭkaza | |
| Oficiala statuso | |
| Reguligita de | Institut i͡azyka, literatury i iskusstva im. G. T͡Sadasy |
| Lingva statuso | 3 sendube endanĝerigita |
| Lingvaj kodoj | |
| Lingvaj kodoj | |
| ISO 639-2 | agx |
| ISO 639-3 | agx |
| Glottolog | aghu1253 |
| Angla nomo | Aghul |
| Franca nomo | agul |
KlasifikoRedakti
La agula lingvo apartenas al la grupo de lezgaj lingvoj de la familio de nordorientaj kaŭkazaj lingvoj.
Geografia distribuoRedakti
En 1989, agula lingvo estis parolata de 17373 homoj en Rusio, ĉefe en suda Dagestano, kaj ankaŭ de 32 homoj en Azerbajĝano.
Oficiala statusoRedakti
La Agula ne estas la oficiala lingvo, la lezga lingvo estas uzata kiel la literatura lingvo.
Parencaj lingvojRedakti
Estas dek lingvoj en la lezga lingva familio, nome: agula, tabasarana, Rutula, lezga, caĥura, buduĥa, _Kryts_, _Khinalugh_, _Udi_ kaj _Archi_.
GramatikoRedakti
AdjektivojRedakti
Sendependa kaj predikata adjektivoj prenas markilojn de pluraleco kaj klaso; ankaŭ estas speciala kazo se ĝi uzatas kiel nominala. Kiel atributoj ili estas neŝanĝataj. Tial idžed "bona", ergativa idžedi, kaj tiel plu -n, -s; pl. idžedar; sed Idže insandi hhuč qini "La bona viro mortigis la lupon" (subjekto en ergativo).
PronomojRedakti
Personaj PronomojRedakti
| Singularo | Pluralo | |
|---|---|---|
| 1 | zun |
AlfabetoRedakti
| А а | Б б | В в | Г г | Гъ гъ | Гь гь | ГI гI | Д д |
| Дж дж | Е е | Ё ё | Ж ж | З з | И и | Й й | К к |
| Кк кк | Къ къ | Кь кь | КI кI | Л л | М м | Н н | О о |
| П п | Пп пп | ПI пI | Р р | С с | Т т | Тт тт | ТI тI |
| У у | Уь уь | Ф ф | Х х | Хъ хъ | Хь хь | ХI хI | Ц ц |
| ЦI цI | Ч ч | Чч чч | ЧI чI | Ш ш | Щ щ | ъ | I |
| ы | ь | Э э | Ю ю | Я я |
BibliografioRedakti
- Haspelmath, Martin. 1993. A grammar of Lezgian - Gramatiko de lezga. (gramatika biblioteko Mouton; 9). Berlino & Novjorko: Mouton de Gruyter. – ISBN 3-11-013735-6
- Talibov, Bukar B. kaj Magomed M. Gadžiev. 1966. Lezginsko-russkij slovarj - lezga-rusa vortaro. Moskva: Eld. Sovetskaja Enciklopedija.
Eksteraj ligilojRedakti
- raporto por lezga de Ethnologue Arkivigite je 2006-04-26 per la retarkivo Wayback Machine
- Lingvoj de la Monda raporto Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine
- [1] Libroj pri agula lingvo