Aira Kankkunen
Aira KANKKUNEN (naskiĝis en 1928 en Finnlando; mortis la 4-an de marto 2010 en Gotenburgo, Svedio) estis finnino vivanta ekde 1963 en Svedio. Ŝi estis docento pri infanaŭdiologio, kiu defendis disertacion ĉe la medicina fakultato de universitato en Gotenburgo. (La disertacio: "Pre-school children with impaired hearing in Göteborg 1964–1980") Ŝi publikigis multajn fakajn librojn kaj artikolojn pri siaj sciencaj esploroj.
| Aira Kankkunen | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 21-an de januaro 1928 en Vuolijoki |
| Morto | 4-an de marto 2010 (82-jaraĝa) en Gotenburgo |
| Lingvoj | Esperanto • finna • sveda |
| Ŝtataneco | Finnlando • Svedio |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto • poeto • audiologist |
Ŝi estis membro de verkistaj societoj sveda kaj finna en Gotenburgo. Kankkunen lernis Esperanton en 1988 (60-jara) kaj baldaŭ poste ekverkis originale. Ŝi estis premiita pro poemoj en la Belartaj Konkursoj de UEA: Nova Talento de 1992. Ŝi verkis poezion kaj poeziecan prozon en simpla lingvaĵo.
Verkoj redakti
- Interrilatoj (poemaro, 1993)
- Klopodu kompreni min! (instrukcio por gepatroj de infanoj aŭde handikapitaj, 1994)
- Neniu povas ŝanĝi hieraŭon (poemaro, 1996; ankaŭ sonkasede, en prezento de Jadwiga Gibczyńska, 1996)
- Ĉu via bebo aŭdas? (Frua serĉado de aŭdodifektoj ĉe infanoj. Kompendio por infanprizorgocentroj, 1997)
- Kaj tiam floris la ĉerizarboj... (novelaro, 1997)
- Fore de siaj praradikoj ili surteriĝis (poemaro, 1998)
- Societaj ludoj (poemaro kaj aforismoj, 1998)
- De tago al tago (proza poemaro, 2003)