Fajlilo

Fajlilo
	Fajliloj
Klasifiko	serurista instrumentaro
Tipoj	plata fajlilo, kvadrata fajlilo, ronda fajlilo, duonronda fajlilo, triangula fajlilo
Uzata por	disigo de faca tavolo de materialo
	v • d • r

Fajlilo estas ilo por fajli — disigi facan tavolon de materialo per frotado per speciala malglata faco de la fajlilo.

Priskribo

La malglata faco de la fajlilo estas kutime farata per du kruciĝantaj aroj de sulkoj. Fajlilo estas kutime farita el malmola ŝtalo kaj aldone plimalmoligita per hardado.

Formoj de fajliloj estadas diversaj — plata, kvadrata, ronda, duonronda, triangula, ktp. Ankaŭ ekzistas kruda, delikata, delikatega fajliloj.

Normala fajlilo havas longon ĉirkaŭ 30 ... 40 cm kaj dikon ĉirkaŭ 5 ... 15 mm. Ankaŭ ekzistas fajliletoj kun longo ĉirkaŭ 15 cm aŭ malpli kaj diko ĉirkaŭ 3 ... 4 mm.

Simila aĵo (kun akraj, tranĉaj elstaraĵoj pli altaj ol ĉe fajlilo) estas la raspilo, uzata ekz. por legomoj.

Ebena fajlilo

Cirkla fajlilo

Fajliletoj

Fajlado

Laŭ Francisko Azorín fajli estas Glatigi metalon, lignon, k.c., skrapante per tipa ilo.^[1] Kaj li aldonas teknikajn terminojn kiaj fajlilo, por ilo provizita de pikiletoj aŭ strietoj por frotadi objekton celante ĝin glatigi; kaj fajlaĵo, por deskrapaĵoj devenantaj de la fajlado.^[2]

Referencoj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 71.
↑ Azorín, samloke.

Literaturo

Fajlilo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Fajlilo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Gómez Jeria, Alejandro (2006). Procedimientos de Mecanizado. Madrid: Editorial Paraninfo. ISBN 84-9732-428-5.

Bibliotekoj

[1] Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 71.

[2] Azorín, samloke.

[1]

[2]