Frapa danco estas speco de danco en kiu frapanta sono estas farata kiam metala teleroj almuntitaj sub la dancistaj ŝuoj tuŝas plankon. Ĉar la dancistoj faras sonon, ili estas konsideritaj kiel frapaj muzikistoj.

Frapa dancado

Historio redakti

La frapa dancado estas formita surbaze de aliaj specoj de dancado, kiel baleto, ĵazo kaj moderna ŝtopanta.

La frapa dancado aperis kiel rezulto de miksado de malsamaj kulturoj, plejparte de irlandaj dancoj (irlanda liberoforma solo (sean-nós danco), irlanda paŝa danco) kaj afrikamerikaj dancoj. Influo estis ankaŭ de hispana flamenko. La miksado okazis en Usono en fino de la 19-a jarcento kaj komenco de la 20-a jarcento. La frapa dancado estis populara tie en tiu tempo.

La frapa dancado estis kreita per kombinado de eroj de afrikana frapo. La frapa dancado devenas de la subaj socioja klasoj, ĝi estas ellaborita per konkuraj bataloj en la anguloj de la stratoj inter irlandaj enenmigrintoj kaj afrikano sklavoj. Inter 1600 kaj 1800 la unuaj afrikanaj sklavoj de la kulturejoj ellaboris specon de danco rilatanta al la juba (afrikana religia rita danco, akompanata per ritmaj batoj kaj sonoj de manoj kaj tamburoj). Kiam ili estis alportita en Amerikon, al ili estis ne permesite praktiki sian religion, kaj frapadon kiel grava parto de iliaj ritoj. Do ili ellaboris uzon de la batoj de manoj kaj batadon de la planko per la piedoj por anstataŭi la originalan frapadon.

La periodo de plej granda okazado de ĉi tiu arto estis inter 1900 kaj 1955, kiam ĝi estis la ĉefa speco de dancado en vodevilo kaj Broadway. Tiam multaj orkestroj inkluzivis inter la aliaj instrumentoj la frapajn dancistojn. En tiu tempo, frapa dancado estis ankaŭ nomata kiel "ĵaza danco", ĉar ĵazo estis la muziko kun kiu la dancistoj plenumis la frapadon.

Kun progresemaj ŝanĝoj, purigo de la movoj kaj la kreado de nova paŝoj rezultid tio kio estis priskribita kiel "amerika frapa dancado". La dancistoj prenis pli moligitajn, elegantajn movojn. Ili aldonis uzon de la brakoj kaj ŝultroj, komence ĉi tio estis neglektata.

Dum la 1930-aj jaroj, 1940-aj jaroj kaj 1950-aj jaroj, la plej bonaj frapaj dancistoj moviĝis de vodevilo al kinejo kaj televido. Steve Condos, kun lia novdizajna stilo de frapado, kreis tute novan frapan stilon kiun li prezentis al spektantoj en vodevilo, kaj poste al la spektantoj de filmoj kaj teatroj. Elstaraj frapaj dancistoj de ĉi tiu periodo estis Fred Astaire, Ginger Rogers, Shirley Temple, John W. Bubbles, Charles "Honi" Coles, Vera-Ellen, Ruby Keeler, Gene Kelly, Ann Miller (konsiderata kiel la plej rapida rikordita frapa dancisto, rikordo de ŝi ankoraŭ teniĝas), Jeni LeGon,[1], Fayard Nicholas, Harold Nicholas, The Clark Brothers, Donald O'Connor, Eleanor Powell, Rita Hayworth, Betty Grable, PrinceSpencer,[2] Bill "Bojangles" Robinson, Jimmy Slyde.

Dum la 1930-aj jaroj frapa danco miksiĝis kun Lindy Hop. "Flugantaj balancoj eksteren" kaj "flugantaj cirkloj" estas movoj de Lindy Hop kun frapa piedlaboro. En la 1950-aj jaroj, la stilo ŝanĝis. Ĵaza muziko kaj frapa dancado deklinacis, dum rokenrolo kaj pop-muziko kaj la nova ĵaza danco aperis. Tio kio estas nun nomata kiel ĵaza danco evoluis el frapa danco, tiel ambaŭ dancadoj havas multajn komunajn movojn. Sed ĵazo evoluis aparte de frapa dancado kaj iĝis nova aparta formo.

Dum la 1950-aj jaroj la kutima stilo de dancado ŝanĝis, kaj la frapa dancado perdis sian populareco malgraŭ ke ĝi daŭre estis praktikita de ŝatantoj de la ĝenro.

En la 1960-aj jaroj okazis la granda revivigo: gravaj eventoj montris la frapan dancadon en heloa lumo, kaj ĝi subite ekestis konsiderata kiel formo de arto anstataŭ distraĵo. Frapa dancado aperis denove en filmoj kaj teatroj, ĝi estis disportita en la mondon kun koncertoj, ankaŭ prenita al la Broadway.

Konataj dancistoj dum la 1960-aj jaroj kaj 1970-aj jaroj estis Arthur Duncan kaj Tommy Tune.

No Maps on My Taps ("sen mapoj sur miaj frapoj") ĉirkaŭ 1979 helpis komenci la novan reviviĝon de frapa dancado. La elstara sukceso de la animita filmo Happy Feet (Feliĉaj Piedoj) plu pligrandigis la popularecon [3] La Nacia Frapa Danca Tago en la Usono, nun festata je la 25-a de majo, estis subskribita en leĝon de prezidento George Bush en la 7-a de novembro de 1989. La 25-a de majo estis elektita ĉar ĝi estas la naskiĝtago de fama frapisto Bill "Bojangles" Robinson.

Elstaraj frapaj dancistoj de jardeko de la 2000-aj jaroj estas Brenda Bufalino, Jay Fagan,[4] Ted Bebblejad, Savion Glover, Peter Briansen, Gregory Hines kaj Maurice Hines de Hines, Hines kaj Dad, Ayodele Casel, LaVaughn Robinson, Jason Samuels Smith, Chloe Arnold, Jared Grimes, Joseph Wiggan, Sarah Savelli, Jason Janas, Acia Gray, Dormeshia Sumbry Edwards, Omar Edwards, Michelle Dorrance, Max Pollak, Derick Grant, Jumaane Taylor, Sam Weber kaj Grant Swift [5].[6]

Karakterizoj de frapa dancado redakti

 
Frapaj ŝuoj
  Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Frapa danca tekniko.

Frapaj dancistoj ofte uzas sinkopon. Dancordigo tipe startas sur la oka aŭ unua pulsokalkulo. Alia aspekto de frapa dancado estas improvizo. Ĉi tio povas esti farita kun muziko kaj sekvi la provizatajn pulsoj aŭ sen melodia akompanado, alie sciata kiel voĉa muzika dancado.

Hoofer (laŭvorte "hufisto") estas frapa dancisto kiu dancas unuavice per siaj piedoj kaj kruroj, farante pli laŭtan, pli fundan sonon. Ĉi tiu speco de frapa dancado estas ankaŭ nomata kiel ritma frapo. Historie ĝi venis unuavice de malriĉaj areoj de urboj; kvankam nun ĉi tii estas ne la okazo, aparte kun tia larĝa diverseco de stiloj disvastiĝantaj ĉie en la mondo.

Fruaj dancistoj similaj al Fred Astaire provizis pli dancejan aspekton al frapa dancado, sed Gene Kelly uzis sian baletan trejnitecon por fari ke frapa dancado enhavu ĉiujn partojn de la baleto. Ĉi tiu stilo de frapa dancado donis tion kio estas nun sciata kiel broadway-stilo, kiu estas pli domina en amerika kulturo. Ĝi ofte engaĝas alte kalkanumajn frapajn ŝuojn kaj montradecan muzikon, kaj ĝi estas kutime la speco de frapado unua instruata al komencantoj.

Vidu ankaŭ redakti

Referencoj redakti

  1. Jeni LeGon Arkivigite je 2011-07-20 per la retarkivo Wayback Machine, Amerika (Krano, Frapi) (Danco, Danci) Fundamenta Koridoro de Famo. Atingita 16-a de decembro, 2007.
  2. Princo Spencer Arkivigite je 2007-10-09 per la retarkivo Wayback Machine, Ĉikaga Homa Ritma Projekto 2007. Atingita 16-a de decembro, 2007.
  3. Sarah Kaufman, Frapado - ora mino de moviĝo, Washington Post, 17-a de decembro, 2006. Atingita 16-a de decembro, 2007.
  4. Hejmpaĝo, Jay Fagan. Atingita 16-a de decembro, 2007.
  5. Grant Swift
  6. Danco: la ritmo de vero, 21-a de marto, 2007. Atingita 16-a de decembro, 2007.

Eksteraj ligiloj redakti