Izvoru Crișului

Izvoru Crișului [izvoru kriŝuluj] (hungare: Körösfő [kørøŝfø:]) estas komunumo en Rumanio oriente de Huedin. Administre apartenas al ĝi Nadășu, Nearșova kaj Șaula.

Izvoru Crișului
Komunuma sidejo
Lando	Rumanio
Distrikto	Cluj
Alinome	Körösfő hungare
Iama hungara departemento	Kolozs
Situo	46° 50′ N, 23° 7′ O (mapo)46.83611111111123.108888888889
DMS
Alto super maro	623 m
Poŝtkodo	407340
Loĝantaro	1628 (2007)
Kodo laŭ SIRUTA	58213

Loĝantaro

En 1910 ĝi havis 1 073 loĝantojn (hungaroj), en 1992 1 013 (rumanoj, 99,3 % da hungaroj).

Historio

Ĝia unua mencio estas el 1276. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Kolozs). En 1907 kaj en 1910 Béla Bartók kolektis tie 60 tekstajn kaj instrumentajn popolmelodiojn. En la reformita preĝejo troviĝas pentrita ligna baldakeno farita en 1764 de Lorenco Umling la pli aĝa (de hungaroj nomata asztalos = lignaĵisto).

Vidindaĵoj

Kalvinana preĝejo de Izvoru Crișului

• Kalvinana preĝejo (Izvoru Crișului)

Fontoj

• Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
• Loknomvortaro de Transilvanio kaj de Moldavio (Rumanio)

Renomaj personoj

• János Kovács Kuruc (n. 13-a de marto 1951): instruisto, lokhistoriisto, redaktoro de revuo Hepehupa
• János Péntek (n. 7-a de julio 1941): lingvisto, universitata profesoro.
• Tibor Tőkés (n. 11-a de januaro 1935): inĝeniero, scienca esploristo.

Literaturo

• Kálmán Sebestyén: Körösfői Riszeg alait (historio de la vilaĝo), Akadémiai Kiadó, Budapest, 2007.

Eksteraj ligiloj

• Komunuma retejo
• Interaga mapo de distrikto Cluj
• Popolnombrado 2002