Donaco de kadavro al scienco estas decido de homo, ke post lia morto lia kadavro estos uzata de institucio por studado aŭ medicina esploro. Kutime la kadavronacanto instrukcias transdoni sian kadavron al medicina fakultato, kie ĝi estas uzata por fari nekropsiojn de medicinaj universitataj studentoj kiel parto de iliaj anatomiostudoj.

"Eĉ en morto ni servas vivon": Surskribo sur komuna tombo dediĉita al kadavraj donacantoj
Dissektia klaso ĉe la Philadelphia Altlernejo de Osteopathic Medikamento, 1908. Sur tablo, oni povas legi: "Li vivis por aliaj, Li mortis por ni."
Anatomia Leciono de D-ro Willem van der Meer. Pentraĵo de nekropsion por studo kaj esplorceloj; Verko de 1617
La anatomia leciono de D-ro Nicolaes Tulp

Post kiam la kadavro de la donacanto estas liverita al la nomumita institucio, konservadoperacioj estas aranĝitaj tie (similaj al enbalzamigo) por permesi ĝian uzon por longa tempodaŭro. Kiel parto de ili, kemiaj substancoj estas injektitaj en la kadavron, kiuj malhelpas la naturan putriĝon kaj disfalon, kiu okazas post morto. La konserva operacio daŭras plurajn monatojn, post kiuj komenciĝas la scienca aŭ eduka uzo.

Post tempodaŭro decidita fare de la donacanto, la uzo de lia kadavro finiĝas. Tiam ĝi estas alportita al entombigobruligita laŭ la deziro de la donacanto kaj en kunordigo kun liaj familianoj.

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti