Konkura informkolektado
En administrado, komerco kaj industrio, konkura informkolektado aŭ mallonge KI (angle Competitive Intelligence) estas sistema proceso kies celo estas malkovri la fortojn kiu regas komercan kaj industrian aktivadon, redukti ekonomiajn riskojn kaj konduki la decidoprenantojn al la plej bonaj decidoj, por eviti problemojn. Kroma celo estas protekti la informojn de la entrepreno kontraŭ ekonomiaj konkurantoj.
Historio redakti
Konkura informkolektado, kiu jam utiliĝis ekde la fino de la Dua Mondmilito, efektive kreskis ĝis signifa ekonomia forto fine de la 1980-aj jaroj. Via baza teorio havis origino en la agado el milita informkolektado kiu estis adaptita al la entrepena medio.
De 1980, Mikaelo Porter eksploris la teknikojn en lia libro pri konkura strategio: Techniques for Analyzing Industries and Competitors (Teknikaĵoj por analizado de Industrioj kaj Konkuroj), li kreis teknikojn por laborado kun industrioj kaj konkuroj.
La efektiva difuzo komenciĝis kiam Fuld fundis SCIP, la kunularo de profesia el konkura informkolektado en 1989 kaj nuntempe havas pli ol 7.000 partoprenantoj en la tuta mondo.
En 2002 ĝi gajnis stato el disciplino, kiam ĝi meritas artikolon el Bergeron kaj Hiller, publikigita en la ARIST – Annual Review for Information Science and Technology (Jarlibro pri scienco kaj teknologio), el ASIST – American Society for Information Science and Technology.
Japanio vere estas la inicianto el la procesoj de konkura informkolektado. Japanaj entreprenoj havis sian sistemoj de konkura informkolektado ekde la dua mondmilito. La infra-struturo estis formita de la entreprenoj sogo shosha kaj ankaŭ de la guberniaj agentejoj. Tiu agentejoj agas en la tuta mondo por kolekti informoj kio povas helpi la japanaj entreprenoj en sian decidojn. Gregorio H. Vatson relatis ke en 1979, kiam Xerox serĉas respondi al demando ĉar la usona manufakturo por kopiiloj havis tre grandaj kostoj ol la japana ensemblo Fuji Xerox Company Ltd., Charles Christ, tiam vic-prezidanto de la entrepreno, apelaciis al Fuji Xerox, malkrovinta ke la japana entrepreno havis unuo de konkura informkolektado kapabla de gardi informojn pri kosto de japanaj konkuraj produktoj. La rezulto de la studado estis sendita de Yutaro Kobayashi, estis kiu la konkura Minolta, Ricoh, Canon, Toshiba kaj aliaj vendis profite sian produktojn de superan kvalitojn en Usono pli malmultekosta ol la propra produktkosto el Xerox. Tiu episodo montris kiom da rafinitaj estis la sistemoj de konkura informkolektado antaŭ 1980 en Japanio.
En Eŭropo, la gubernia agentejo ankaŭ laboris ĉe la entreprenoj. En Germanio, ekzemplo, bankoj laboris ĉe la germania entreprenoj, inkluzive partoprenanto kiel asociano.
En Francio, gubernio labori sendanta informoj de ambasadejoj al entreprenoj kaj ankaŭ la francaj universitatoj laboris pri tio. Ekzemple: TecnoFirst, Gemplus, Teffal e L'Oreal, (ke inkluzive havas vic-prezidanto el konkura informkolektado kaj laboris rekte kun pli ol 1.000 personoj monde).
En Svedio, entreprenoj kiel Electrolux, Volvo, Saab, Ericsson, Asea Brown Bovery, Gambro, Skandia Group, Nobel Industries, SCA kaj Astra havas modernajn kaj malsimplajn sistemojn de konkura informkolektado.
Konkura informkolektado redakti
Konkura informkolektado estas sistema proceso kiu celo estas malkovri la fortoj kiu reĝas la komerca kaj industria aferoj, redukti la danĝero kaj kondukis la decidoprenanto al la plej bona decido, antaue la problemoj, ankaŭ protekti la scio de la entrepreno.
Konkura informkolektado nur uzi lauleĝa informoj en tio sistemoj. En Kolektado Fazo (vidi Fazoj) la kolektistoj serĉas en interreto, revuoj, ĵurnaloj, libroj, merkatesploroj, liberaj esploroj, kaj tiel plu. Konkura informkolektado ne uzas neleĝajn metodojn kiel Industria Spionaĵo - temas pri scienco kaj ne pri krima agado.
Fazoj redakti
Konkura informkolektado estas sistema proceso kiu celo estas malkovri la fortoj kiu reĝas la komerca kaj industria aferoj, redukti la danĝero kaj kondukis la decidoprenanto al la plej bona decido, antaue la problemoj, ankaŭ protekti la scio de la entrepreno.
Konkura informkolektado, laŭ Kahaner havas kvar fazojn:
- Planado kaj kunordigado;
- Kolektado;
- Analizo, Validigado kaj formatado de la produktoj;
- Disseminado kaj Uzado