Memportreto kun du cirkloj
Memportreto kun du cirkloj estas ole-pentraĵoj fare de la nederlanda artisto Rembrandt, pentrita ĉirkaŭ 1665–1669,[1] unu el ĉirkaŭ 40 pentraĵaj memportretoj de Rembrandt.[2]
.jpg)
En la portreto, Rembrandt tenas siajn paletron, penikojn kaj pentrobastoneton. La pentraĵo estas rimarkinda pro sia monumenteco kaj la enigma fono konsistanta el malplena spaco kun fragmentoj de du cirkloj.
Memportreto kun du cirkloj estas unu el pli ol 40 memportretoj kiujn Rembrandt pentris (same kiel similan nombron en aliaj formatoj) kaj unu el nombraj priskriboj en kelkaj rimedoj datita en almenaŭ 1629 kiu montras lin laborante por desegnado, gravurado aŭ pentrado. Li vestas fel-ornaman robon, kaj ruĝan ĉemizon. Surkape estas blanka ĉapo, simila al tiu vestita en kelkaj aliaj memportretoj.[3] Malkiel ĉe aliaj malfruaj memportretoj, en Memportreto kun du cirkloj, Rembrandt, kun mano surtalie, ŝajnas fronte antaŭ ĉio kaj eĉ defiema.[4] Impresas kiel majstro solene montranta sian genion.[4]
Cirkloj
redaktiLa signifo de la fono generis multan spekulativon.[5][6] La ebena surfaco malantaŭ Rembrandt estis interpretata ĉu kiel muro aŭ kiel etendita tolaĵo. Inter la teorioj klarigantaj la signifon de la kurvaj linioj estas ke ili estas desegnitaj surmure, aŭ ke ili reprezentas duonsferojn en mondomapo, ofta desegnotrajto de nederlandaj hejmoj; tamen, la cirkloj ne enhavas geografiajn referencojn kaj ili estas tre formetitaj.[5][7] Oni sugestis, ke la cirkloj reprezentas la nomita "rota aristotelis" – nome ideo de Aristotelo pri la vera formo de la mondo – aŭ havas kabalan signifon.[5] Oni teoriumis ankaŭ, ke la cirkloj estas simboloj de perfekteco aŭ de arta kapablo, kiel en la historio de la itala majstro Giotto postulita fare de la papo pruvi sian artistecon respondante per desegnado de perfekta cirklo dum ununura movo.[5][7] Simila historio aplikiĝas al Apelles, kortega pentristo de Aleksandro la Granda, kaj al kolega artisto Protogenes, ambaŭ engaĝiĝinta en desegnado de "perfektaj" linioj.[7] Estas eblo ankaŭ, ke la cirkloj povas servi al kompona funkcio, nome tiu de geometria strukturo.[5]
Referencoj
redakti- ↑ van de Wetering 2005, p. 568.
- ↑ White, Christopher, Buvelot, Quentin (eld), Rembrandt by himself, p. 10, 1999, National Gallery, Londono/Mauritshuis, Hago, ISBN 1857092708
- ↑ White, et al, 210
- ↑ 4,0 4,1 Porter, 196
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 White, et al, 220
- ↑ Fleischer, Roland E., et al.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Bryant, 72
Literaturo
redakti- Bryant, Julius (2003). Kenwood, Paintings in the Iveagh Bequest. Yale University Press. ISBN 0-300-10206-2.
- Porter, Jeanne C. (1988). "Rembrandt and his Circles: Self Portrait at Kenwood House". En Fleischer, Roland E.; et al. (eds.). The Age of Rembrandt: Studies in Seventeenth-Century Dutch Painting. Pennsylvania State University Press. pp. 188–213. ISBN 0-915773-02-3.
- van de Wetering, Ernst (1997). Rembrandt: The Painter at Work. Amsterdam University Press. ISBN 90-5356-239-7.
- van de Wetering, Ernst, eld. (2005). A Corpus of Rembrandt Paintings IV: Self-Portraits. Dordrecht, Netherlands: Springer. ISBN 978-1-4020-3280-6.
- White, Christopher, et al. (1999) Rembrandt by Himself. Yale University Press.
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Self-Portrait with Two Circles en la angla Vikipedio.