Nov-egipta lingvo

lingvo

Nov-egipta lingvo estis la stato de la Egipta lingvo uzata ekde 14-a jarcento a.K. ĝis ĉ. 700 jaro p.K. dum Nova Egipta Imperio kaj Tria Meza Periodo de Egiptio. En ĉiutaga parolo, ĝi jam ekzistis en tempo de la Meza Imperio . Ĉ. -1360 jaro, danke al la faraono "herezulo" - Aĥnaton (el la 18-a dinastio), la nov-egipta lingvo estiĝis la oficiala lingvo[2].

Nov-egipta lingvo

mdt
Z5
A2Z3kmt
O49

md.t n km.t
mortinta lingvo • antikva lingvo • chronolect • formortinta lingvo
egipta lingvo
Regiono Antikva Egiptio: Nova Egipta Imperio, Tria Meza Periodo de Egiptio
Skribo egiptaj hieroglifoj, Hieratika skribo
Morto ĉ. 700 jaro p.K
Lingvistika klasifiko
Afrikazia
Egipta
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-2 egy (egipta lingvo)[1]
Angla nomo Late Egyptian
Franca nomo néo-égyptien
vdr

Nov-egipta literaturo

redakti

Nov-egipta lingvo estas reprezentita fare de granda korpo de religia kaj sekulara literaturo, konsistante el tiaj ekzemploj kiel la "Rakonto de Venamun", la ampoemoj de la Chester-Beatty I-papiruso, kaj la "Instrukcio de Iu" . Instrukciaĵo iĝis populara literatura ĝenro de la Nova Egiptio, kiu prenis la formon de konsiloj sur bonorda konduto. Ĝi ankaŭ estis la lingvo de la Ramessida registaro.

Literaturo

redakti
  • Kathryn A. Bard, Encyclopedia of the Archaeology of Ancient Egypt, Routledge 1999, ISBN 0-415-18589-0
  • Martin Haspelmath, Language Typology and Language Universals: An International Handbook, Walter de Gruyter 2001, ISBN 3-11-017154-6
  • Antonio Loprieno, Ancient Egyptian: A Linguistic Introduction, Cambridge University Press 1995, ISBN 0-521-44849-2
  • Anastasios-Phoivos Christidēs, Maria Arapopoulou, Maria Chritē, A History of Ancient Greek: From the Beginnings to Late Antiquity, Cambridge University Press 2007, ISBN 0-521-83307-8
  • Eric M. Meyers, The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East, 1997


Referencoj

redakti
  1. La ISO- kaj SIL-kodoj rilatas al ĉiuj antikvaj egiptaj lingvoj, ne nur ala la malnova egipta.
  2. Vgl. Alexandra von Lieven: Grundriss des Laufes der Sterne – Das sogenannte Nutbuch. The Carsten Niebuhr Institute of Ancient Eastern Studies (u. a.), Kopenhagen 2007, S. 237-238.