La parola komunikado estas establita inter du aŭ pliaj personoj, ĝi havas kiel komunikrimedo la parolon kaj kiel kodo unu lingvon.

Propono de parola komunikado: Ni ne havas vifion: parolu.

Ĉiu tekniko uzata cele al interŝanĝo de ideoj havas kampon de aplikado tre varian, inter kiuj figuras: personan, socian, profesian, politikan aŭ sciencan, inter aliaj. En ajna momento, loko aŭ cirkonstanco, komunikado estas procezo neevitebla de la homa estaĵo.

La parola komunikado permesas al individuoj realigi la agadojn de la ĉiutaga vivo, formiĝi kiel persono kaj integriĝi en la socia vivo.[1]

  1. Arroyo Cantón, Carlos; Berlato Rodríguez, Perla (2012). «La comunicación oral y escrita». En Averbuj, Deborah, ed. Lengua castellana y Literatura. España: Oxford University Press. p. 407. ISBN 9788467367966.

Bibliografio

redakti
  • Gallardo, Beatriz. Lingüística, perceptiva y conversación: Secuencias. Lynx, Anexa 4. Universitat de València, 1993.
  • Raugel, Mónica.Comunicación oral. México: Trillas, 1977.
  • Grace, Pablo. Studies in the way of words. Cambridge: Harvard University Press, 1989.