Rideto
Rideto estas vizaĝa esprimo formita ĉefe per fleksado de la muskoloj ĉe la flankoj de la buŝo.[1] Kelkaj ridetoj inkludas kuntiriĝon de la muskoloj ĉe la anguloj de la okuloj, agado konata kiel "rideto de Duchenne". Ridetoj plenumitaj sen okulkuntiriĝo povas esti sentitaj kiel "falsaj".
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Nepali_Woman_Smiles.jpg/220px-Nepali_Woman_Smiles.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/La_Gioconda.jpg/220px-La_Gioconda.jpg)
Ĉe homoj, rideto estas esprimo kiu komunikas plezuron, socieblon, feliĉon, aŭ amuzon. Ĝi estas distinga el simila sed kutime nevolonta esprimo de anksio konata kiel grimaco. Kvankam kruc-kulturaj studoj montris, ke rideto estas rimedoj de komunikado tra la tuta mondo,[2] estas grandaj diferencoj inter diferencaj kulturoj, kaj kelkaj uzante ridetojn por eviti konfuzon aŭ honton.
Vidu ankaŭ
redaktiReferencoj
redakti- ↑ Freitas-Magalhães, A.. '. Porto: University Fernando Pessoa Press, p. 1–18. ISBN 978-989-643-034-4.
- ↑ Izard, Carroll E.. (1971) The Face of Emotion. Nov-Jorko: Appleton-Century-Croft. ISBN 0-390-47831-8.
Literaturo
redakti- Conniff, R. (2007). “What's behind a smile?”, Smithsonian Magazine 38, p. 46–53.
- Miller, Professor George A., et al.. Overview for "smile." Alirita la 12an de Decembro 2003 el tiu Arkivigite je 2004-10-09 per la retarkivo Wayback Machine paĝo.
- Ottenheimer, H.J. (2006). The anthropology of language: An introduction to linguistic anthropology. Belmont, CA: Thomson Wadsworh.
Rideto de Duchenne
redakti- Freitas-Magalhães, A. (2006). The Psychology of human smile. Oporto: University Fernando Pessoa Press.
- (1990) “The Duchenne smile: Emotional expression and brain psysiology II.”, Journal of Personality and Social Psychology 58, p. 342–353. doi:10.1037/0022-3514.58.2.342.
Cited in: Russell and Fernandez-Dols, eds. (1997).
- Russell kaj Fernandez-Dols, eld. (1997). The Psychology of Facial Expression. Cambridge. ISBN 0-521-58796-4.