Dua Meza Periodo de Egiptio: Malsamoj inter versioj

La postaj regantoj de la dektria dinastio ŝajnas esti nur efemeraj monarkoj sub la kontrolo de potenca linio de [[veziro]]j, kaj efektive, probable la regantoj en ĉi tiu periodo povis esti elektitaj, se ne difinitaj per la veziroj. Unu monarko malfrue en la dinastio, ''Ŭahibre Ibiau'', eble estis iama veziro levita al la faraona ofico. Komencante kun la reĝado de ''Sobeĥotep la 4-a'', la potenco de tiu dinastio, malforta dekomence, plene difektiĝis. La posta reĝo ''Mernefere Aj'' (regis ĉ. 1700 antaŭ nia erao) ŝajnas esti estinta unu el la lastaj reĝoj kiuj postlasis ĉu monumentojn aŭ aliajn postsignojn de sia regado - laŭ la ''Faraonolisto de Torino'' rekorde li regis Egiption dum 23 jaroj kaj 8 monatoj, kio estis senprecedenca periodo de politika stabileco en tempo kiam multaj aliaj reĝoj de la 13-a dinastio reĝoj regis la landon dum nur 2 ĝis maksimume 4 jaroj antaŭ ol morti aŭ esti forigita de la faraona ofico. Plia reganto kiu restis en potenca stato relative longan tempon estis [[Neferhotep la 1-a]], kiu faraonis dum 11 jaroj.