Aerspaco
La aerspaco de lando estas difinita kiel tiu parto de la atmosfero kiu estas super sia suverena teritorio kiu inkludas kaj terregionojn kaj teritoriaj akvoj, kaj estas sub ĝia kontrolo.[1]
Difinoj redakti
Laŭ internacia juro, la aerspaco de lando ankaŭ inkluzivas la parton de la atmosfero kiu situas super siaj teritoriaj akvoj, tio estas, ĝis distanco de 12 mejloj de la marbordo. Malgraŭ tio kaj laŭ internaciaj interkonsentoj malsamaj landoj disponigas aertrafikajn servojn eĉ en teritorioj kiuj estas preter ĝiaj teritoriaj limoj. Kontrolita aerspaco estas la parto de aerspaco en kiu transportaranĝoj de aviadiloj estas sub la inspektado de la aŭtoritatoj, dum nekontrolita aerspaco estas la parto de la atmosfero kiu ne estas sub la inspektado de la aŭtoritatoj.
Rajtoj redakti
Kvankam interkonsentoj inter landoj ankras aerspacrajtojn en la horizontala dimensio de la teritorioj submetitaj al ilia suvereneco, en la vertikala dimensio ne ekzistas tiaj interkonsentoj. Tamen, estas akceptite, ke la aerspaco je alteco pli ol de ĉirkaŭ 30 km super la tero, kiu estas la supra limo kie aviadiloj faras regulan agadon, estas jam konsiderata parto de kosma spaco kaj ne estas submetita al leĝaj limigoj de la teraj aŭtoritatoj kies teritorioj situas malsupre. La vertikala limo de la aera spaco je alteco de ĉirkaŭ 160 km super la tero, kiu estas la minimuma alteco ĉe kiu kosmoŝipo povas konservi stabilan orbiton ĉirkaŭ la tero, estas konsiderata kiel la supra limo de la aera suvereneco.
La Internacia Federacio de Aeronaŭtiko (FAI) establis la linion de Kármán je alteco de 100 km super marnivelo kiel la limon inter la atmosfero de la Tero kaj kosma spaco kaj tial la vertikala limo de la suverena aerspaco de landoj.
Aera suvereneco redakti
Aera suvereneco estas derivita de la ŝtata suvereneco, kaj ĝia ĉefa signifo estas rilatita al la rajto de ŝtato establi leĝojn kaj regularojn koncerne la manieron en kiu aertrafiko estas kondukita en ĝia aerspaca teritorio. Laŭ la interkonsento en la Internacia Civila Aviada Konvencio, entrudiĝo en la aerspacon de lando fare de civilaj aviadiloj de alia lando ne estos konsiderata kiel malobservo de suvereneco, sed la aviadilo devas obei kaj agi laŭ la gvidlinioj de tiu aera trafiko de la lando en kiu ĝi situas.
Klasifikoj redakti
Monda aerspaco estas dividita en segmentojn apartigitajn per tri dimensioj, nomitaj klasoj. Plej multaj landoj en la mondo uzas klasifikojn establitajn de la Internacia Civila Aviada Organizaĵo, aŭ de kelkaj el ili.
La klasifikreguloj estis establitaj la 12-an de marto 1990 kaj ili difinas la regulojn de konduto kaj aertrafikleĝojn plejparte koncerne la rilaton inter la aviadilo kaj la aviadotrafika kontrolisto.
Estas kvar bazaj reguloj por agado en la aero:
- Apartigo - Minimuma distanco devas esti konservita inter la flugantaj aviadiloj kaj inter ili kaj la grundo por eviti akcidentojn rezultiĝantajn el kolizio. Oni devas zorgi konservi distancon, direkton kaj rapidecon.
- Aprobo - Ĉiu ŝanĝo en unu el la parametroj rilataj al movado ene de la aerspaco postulas la aprobon de la aviadotrafika kontrolisto.
- Informoj - Ajna informo ricevita devus esti traktita kiel ebla riskfaktoro kaj agi por malhelpi ĝin.
- Reguloj de pilotado - Aviadilo povas funkciigi sub reguloj de vida navigacio ( VFR ) aŭ instrumenta navigacio ( IFR ) aŭ en meza reĝimo konata kiel speciala vida navigacio ( SVFR ).
Listo de tipoj redakti
- Tipo A - Ĉiu aera agado estos farata laŭ la reguloj de aparato-navigado aŭ speciala vida navigado. Ĉiuj aviadiloj estas submetitaj al la aprobo de la aviadotrafika kontrolisto kiu determinas iliajn apartigajn datenojn.
- Tipo B - La aera agado estos farita per ĉiu el la navigaciaj opcioj. Ĉiuj aviadiloj estas submetitaj al la aprobo de la aviadotrafika kontrolisto kiu determinos iliajn apartigajn datenojn.
- Tipo C - kiel tipo B, sed flugoj kun instrumenta navigado aŭ speciala vida navigado estos apartigitaj laŭ la inspektadaj gvidlinioj. Vide navigitaj flugoj ne estos apartigitaj de aviadotrafika kontrolo, sed la kontrolo provizos al ili informojn pri la aliaj vide navigeblaj flugoj. Ĉi tiu spaco estas tipa de fluga alteca nivelo.
- Tipo D - Kiel tipo C sed por vidaj navigaciaj flugoj provizos informojn pri ĉiuj aliaj flugoj.
- Tipo E - Flugoj kun instrumenta navigado kaj speciala vida navigado funkcios sub apartigo kaj laŭ aertrafikkontrolaj aproboj. Vide navigitaj flugoj ne postulas la aprobon de la aertrafika kontrolo sed ĝi provizos informojn pri iliaj agadoj.
- Tipo F - Ĉiuj specoj de flugoj estas permesitaj. Neniu aprobo de aertrafikkontrolisto estas postulata sed por instrumentaj navigaciaj flugoj ĝi provizos informojn pri apartigo inter aviadiloj laŭbezone
- Tipo G - Kiel tipo F sed ne provizos informojn pri apartigo krom laŭbezone.
Limigoj redakti
Diversaj landoj povas, de tempo al tempo aŭ en certaj regionoj, trudi limigojn al agado en sia aerspaco. Tio kutime rilatas al la persistemo de areoj aŭ itineroj kiuj estas malpermesitaj por civilflugo pro sekurecaj kialoj de la aviadilo mem, kiel ekzemple super areoj kie okazas grandaj incendio aŭ areoj kiuj estas sub risko de severaj infektoj kiel ekzemple radioaktiva radiado. Krome, fluglimigoj estas truditaj en certaj lokoj pro kialoj de konfidenco de nacia sekureco kiel ekzemple super areoj kie sekretaj aŭ strategie gravaj armeaj instalaĵoj kaj bazoj situas.
Referencoj redakti
- ↑ A Dictionary of Aviation, David W. Wragg. ISBN 10: 0850451639 / ISBN 13: 9780850451634, 1st Edition Published by Osprey, 1973 / Published by Frederick Fell, Inc., NY, 1974 (1st American Edition.), Page 29.