VerdlavadoVerdigo (el la angla : Greenwash) estas kritika esprimo kiu priskribas la kreadon de pozitiva publika bildigo por konduto kiu supozeble antaŭenigas medie enpensigantan konduton sed fakte temas pri la kaŝado de negativaj efikoj elitemaj, ĉu al la medio aŭ aliaj aspektoj de la vivo. La termino estas uzata por priskribi misgvidajn konsumantojn de kompanioj, kiuj asertas, ke la operaciaj metodoj, varproduktojservoj ne damaĝas la medion.

Signo invitanta ŝoforantojn donaci monon por planti arbojn apud rapidvojoj. Tamen, rapidaj vojoj instigas veturadon en privataj veturiloj anstataŭ uzi publikan transporton kaj tiel kaŭzas aerpoluadon kaj damaĝon al la medio. La invito por donaci monon estas verdlavado.

La origino de la esprimo estas la panigo de la bazoj de la esprimo "verda" (kiam rilatas al media ideologio) kun la esprimo "blankkalko" (blankigi aŭ gipsigi). Usona media aktivulo Jay Westerblad elpensis la frazon en artikolo kiun li skribis pri la gastama industrio.

La plej multaj el la asertoj kontraŭ verdlavado estas direktitaj al la komerca sektoro, sed ŝtatoj kaj ne-profitaj organizaĵoj ankaŭ subkontraktas siajn agadojn, ŝajne, por protekti la medion.

Firmaoj ofte asertas, ke la promocio de libermerkataj politikoj, la uzo de nova teknologio kaj ekonomia kresko estas necesaj por atingi daŭripovon, kaj ke ili konscias pri la media efiko. Iliaj kritikistoj argumentas ke malgraŭ tiu retoriko, ekzistas malmulte da indico ke entreprenoj ŝanĝas sian konduton en la direkto de daŭripovo; kaj ili plie asertas, ke multaj korporacioj restas la ĉefaj produktantoj de ekologie detruaj kaj nedaŭrigeblaj teknologioj, do verda lavado estas nur publikaj rilatoj aŭ merkatika tekniko.

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti