Cármenes

Cármenes
municipo en Hispanio vd
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	24838
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	337 (2023) [+]
Loĝdenso	2 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	42° 58′ N, 5° 34′ U (mapo)42.958888888889-5.5744444444444Koordinatoj: 42° 58′ N, 5° 34′ U (mapo) [+]
Alto	1 158 m [+]
Areo	154,09 km² (15 409 ha) [+]
Horzono	UTC+01:00 [+]
	Cármenes (Provinco Leono)
	Situo de Cármenes
	Cármenes (Hispanio)
	Situo de Cármenes
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Cármenes [+]
	v • d • r

"Tabanedo" alidirektas ĉi tien. Por la insektfamilio, vidu la paĝon Tabanedoj.

Cármenes [KARmenes] estas municipo en la nordoriento de la provinco Leono, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Montaña de Riaño, en la nordoriento de la provinco. Cármenes estas komprenebla etimologie kiel Ileksejo, kaj tial aperas branĉo de ilekso en la blazono sur flava fono. En ties montara teritorio fluas la rivero Esla kiu enfluas en la Akvorezervejo de Riaño.

Geografio

Ĝia municipa teritorio estas formata de la loĝlokoj Almuzara, Campo, Canseco, Cármenes, Felmín, Genicera, Gete, Getino, Lavandera, Pedrosa, Piedrafita, Piornedo, Pontedo, Rodillazo, Tabanedo, Valverdín, Villanueva de Pontedo, okupas totalan areon de 154,22 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 335 loĝantojn. Ĝi perdis ĉirkaŭ 2 100 loĝantojn el la mezo de la 20-a jarcento pro la migrado el ruraj zonoj al urboj. Ĝi distas 45 km de Leono, provinca ĉefurbo.

Historio

Inter Cármenes kaj Villamanín estas arkeologia kuŝejo Minejo Profunda. Temas pri mino el kiu ĝis antaŭ nelonge oni estis elfosanta mineralon de kupro. Tiu minejo montras pruvojn de elfosado de mineralo jam en prahistoria epoko, nome montrojn de elfosado farita per ostaj aŭ ŝtonaj instrumentoj kaj per fajro, en lokoj kaj en koridoroj proksimaj al ekstero kaj en la nomita Socavón Sanz je 1410 metroj de altitudo. Tio okazis en diversaj epokoj de Neolitiko: unue en Ĥalkolitiko kaj poste en la fino de la Bronzepoko. Estis ankaŭ setlejoj de keltoj, restaĵoj de romianoj kaj visigotoj.

En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Leono. Estis asocio de tri loĝlokoj dum kelkaj jarcentoj, kiuj apartiĝis en 1812. La areo suferis pro la Hispana Enlanda Milito.

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado (ŝafoj kaj kaproj en montaraj areoj, kaj bovoj en ebenaĵoj) kaj poste minado. Lastatempe kultura kaj rura turismo plie ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado).